فصل چهارم : پيامدهاى بى حيايى

در اين مبحث ، به بررسى پيامدهاى بى حيايى مى پردازيم .

۱ . اگر حيا نباشد ، همه كارى جايز است

در جاى خود بحث شد كه حيا ، مانع بروز افعال قبيح است و اگر حيا نباشد ، هيچ كار زشتى ترك نمى شود . حال اگر تصوّر كنيم كه حيا وجود نداشته باشد ، به معناى فراگير شدن زشتى ها و پستى ها خواهد بود . حيا ، سدّى است كه مانع ورود زشتى ها و پليدى ها به قلمرو پاك انسانيت مى گردد و نبود آن ، به معناى بى دفاع شدن قلمرو انسانيت است . بى حيايى ، يعنى نبودِ كرامت نفس و عقلانيت و ارزش قائل نشدن براى هيچ كس . فرد بى حيا ، از كرامت ، تهى و با فرومايگى و پستى عجين است و از خِرد ، تهى و با جهالت ، مأنوس است . همچنين فرد بى حيا براى هيچ كس ارزشى قائل نيست و حرمت هيچ كس را نگه نمى دارد . چنين فردى ، اساسا قدرت بازدارى و مهار خود را از دست مى دهد و لذا ، هر كار قبيحى ممكن است از وى سر بزند . به همين جهت ، مهم ترين پيامد بى حيايى اين است كه هر كارى جايز خواهد شد . اين جمله ، آموزه اساسى انبيا بوده و تا بدان جا اهميّت داشته كه به شكل ضرب المثل درآمده و در ميان مردم ، معروف بوده است . رسول خدا ، در اين باره فرموده است :

۰.لَم يَبقَ مِن أمثالِ الأَنبِياءِ إلاّ قَولُ النّاسِ : إذا لَم تَستَحيِ فَاصنَع ماشِئتَ . ^۱

۰.از مثل هاى پيامبران ، چيزى جز اين سخنِ مردم ، باقى نمانده است : «هرگاه شرم نكردى ، هر چه مى خواهى انجام بده» .

مى گويند ، شرم نكند ، يا زنازاده است و يا در حالت ناپاكى مادر ، نطفه او بسته شده است . ^۱ امام صادق عليه السلام نيز فرموده كه علامت مشاركت شيطان در انعقاد نطفه اين است كه كسى ناسزاگو باشد و از آنچه مى گويد يا درباره او مى گويند ، باكى نداشته باشد . ^۲ در برخى روايات نيز آمده كه زنازادگى و مشاركت شيطان در انعقاد نطفه ، از عوامل بى حيايى است . ^۳
بنا بر اين ، يكى از مواردى كه در حيا يا بى حيايى افراد ، نقش اساسى دارد ، مسئله انعقاد نطفه است . پاك بودن نطفه و رعايت مسائل پيرامونى آن ، موجب تولّد فرزندان باحيا مى شود . آنچه كه موجب بى حيايى فرزند مى گردد ، از امورى است كه خود نيز از مصداق هاى بى حيايى است . بى حيايى در فرايند انعقاد نطفه ، موجب پيدايش فرزندان بى حيا مى گردد . گسترش فساد و رواج روابط نامشروع ـ كه به پيدايش فرزندان نامشروع ، منجر مى شود ـ از عوامل مهمّى است كه حياى جامعه را تهديد مى كند و بايد نسبت به آن به شدّت حسّاس بود .