فرزندان است . همچنين بهتر است كه اتاق هاى خواب ، از فضاى عمومى خانه كه در معرض ديد ميهمانان قرار دارد ، جدا باشد . كه البته همه اينها ، مستلزم داشتن فضاى كافى براى ساختمان سازى است .
امام صادق عليه السلام ، سه سه چيز را مايه راحتى و آسايش مؤمن دانسته كه اوّلين آن ، داشتن خانه بزرگ است . ۱ تعبيرى كه ايشان از اين گونه خانه ها نموده ، جالب توجّه است :
۰.... دارٌ واسِعَةٌ تواري عَورَتَهُ وسوءَ حالِهِ مِنَ النّاسِ . ۲
۰.... خانه وسيعى كه عورت او و ناگوارى حال او را از مردم بپوشاند .
خاصيت خانه بزرگ ، پوشيدگى آن است و بزرگ بودن خانه ، هنگامى مثبت است كه پوشندگى داشته باشد .
گذشته از منازل شخصى ، در مكان هاى عمومى نيز همين فرهنگ ، تأثيرگذار است . اگر طرّاحى مكان هاى عمومى تابع فرهنگ دينى باشد ، به گونه اى خواهد بود كه از اختلاط زن و مرد ، جلوگيرى كند . از آن جا كه فرهنگ حيا ، مستلزم جدايى زن و مرد از يكديگر و عدم اختلاط آنان است ، معمارى دينى بايد اين اصل را تسهيل كند و بناها را متناسب با آن ، طرّاحى كند . به همين جهت ، وقتى رسول خدا ، مسجد النبى را مى ساخت ، درى مخصوص زنان قرار داد و ورود و خروج مردان را از آن ، ممنوع ساخت . ۳ اين ، نمونه اى از تبعيت معمارى از فرهنگ است .
امّا معمارى برهنه و غير دينى ، بر اصل اختلاط ، پايه گذارى مى شود . اين شكل معمارى ، متناسب با فرهنگ هاى دينى نيست و كپى بردارى از آن ، فرهنگ دينى را تهديد مى كند .
