۲ / ۳
از بين بردن اختلاف
قرآن
«مردم، امّتى يگانه بودند . پس خداوند ، پيامبران را نويدآور و بيم دهنده بر انگيخت ، و با آنان كتاب [ خود ]را به حق فرو فرستاد تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند ، داورى كند. و جز كسانى كه آن [ كتاب ] به آنان داده شد ـ پس از آن كه دلايل روشن براى آنان آمد ـ به خاطر ستم [ و حسدى ]كه ميانشان بود، [ هيچ كس ]در آن اختلاف نكرد. پس خداوند ، آنان را كه ايمان آورده بودند، به توفيق خويش، به حقيقت آنچه در آن اختلاف داشتند، هدايت كرد. و خدا هر كه را بخواهد ، به راه راست هدايت مى كند» .
«و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد و پراكنده نشويد و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد؛ آن گاه كه دشمنان [ يكديگر ]بوديد، پس ميان دل هاى شما الفت انداخت تا به لطف او برادران هم شديد؛ و بر كنار پرتگاه آتش بوديد كه شما را از آن رهانيد. اين گونه، خداوند نشانه هاى خود را براى شما روشن مى كند، باشد كه شما راه يابيد» .