۱ / ۳
گواهى دادنِ دارنده علم كتاب
قرآن
«و كسانى كه كافر شدند ، مى گويند: «تو فرستاده نيستى». بگو: «كافى است كه خدا و آن كس كه نزد او علم كتاب است، ميان من و شما گواه باشند»» .
«آيا كسى كه از جانب پروردگارش ، بر حجّتى روشن است و شاهدى از [ خويشانِ ]او ، پيرو آن است و پيش از وى [ نيز ]كتاب موسى راهبر و مايؤ رحمت بوده است [ ، دروغ مى بافد ]؟! آنان [كه در جستجوى حقيقت اند ]به آن مى گروند، و هر كس از گروه هاى [ مخالف ]به آن كفر ورزد ، آتشْ وعده گاه اوست. پس در آن ترديد مكن كه آن حق است [ و ] از جانب پروردگارت [ آمده است ] ؛ ولى بيشتر مردم باور نمى كنند» .
حديث
۱۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : «آيا كسى از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است» من هستم . «و شاهدى از [خويشان] او، پيرو آن است» على است.
۱۵.امام على عليه السلامـ درباره آيه «آيا كسى كه از جانب پروردگارش ، بر حجّتى روشن است و شاهدى از [خويشانِ] او ، پيرو اوست» ـ: پيامبر خدا همان كسى است كه از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است ، و من همان شاهد او هستم و از [خويشانِ ]او .
۱۶.امام رضا عليه السلامـ به نقل از پدرانش عليهم السلام ـ: امير مؤمنان در روز جمعه اى كه بر منبر خطبه مى خواند ، فرمود : «سوگند به آن كه دانه را شكافت و انسان را آفريد، هيچ مرد قريشى نبود كه به سنّ بلوغ رسيده باشد، مگر اين كه آيه اى از كتاب خداوند عز و جل درباره او نازل شد و من آن مرد و آن آيه را مى شناسم» .
مردى برخاست و عرض كرد : اى امير مؤمنان! آيه اى كه درباره تو نازل شده ، كدام است؟
امير مؤمنان فرمود : «حال كه پرسيدى، گوش كن و لازم نيست كه در اين باره ، از شخص ديگرى هم بپرسى. آيا سوره هود را خوانده اى؟».
عرض كرد : آرى، اى امير مؤمنان!
فرمود : «پس شنيده اى كه خداوند عز و جل مى فرمايد : «آيا كسى از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است و شاهدى از [خويشان] او پيرو آن است» ؟».
عرض كرد : آرى.
فرمود : «آن كسى كه از جانب پروردگارش بيّنه اى دارد، محمّد صلى الله عليه و آله پيامبر خداست و آن شاهد خودى اى كه به دنبال او مى رود، على بن ابى طالب است. من آن شاهدم و من از او هستم» .
