۱۶۵.بحار الأنوار :مصعب ، بر اسعد بن زُراره وارد شد و هر روز، از خانه بيرون مى رفت و در اطراف مجالس خزرجيان مى چرخيد و آنان را به اسلام فرا مى خواند و جوانان ، دعوت او را اجابت مى كردند .
جوانى بيست و يك ساله ، نخستين فرماندار مكّه
۱۶۶.پس از فتح مكّه ، طولى نكشيد كه جنگ حُنين پيش آمد و به ناچار ، پيامبر خدا و سربازانش بايد از مكّه خارج شده ، به سوى جبهه جنگ مى رفتند . بنا بر اين ، براى اداره امور آن شهر كه به تازگى از دست مشركان خارج شده بود ، بايد فرماندار لايق و باتدبيرى تعيين مى شد كه به امور شهر مكّه ـ كه مركز جزيرة العرب و مورد توجّه عموم قبايل و اقشار مختلف مردم بود ـ رسيدگى كند و علاوه بر اين ، از بى نظمى هايى كه ممكن است دشمنان به وجود آورند ، جلوگيرى نمايد .
پيامبر خدا ، در ميان همه ياران ، جوان ۲۱ ساله اى را به نام «عَتّاب بن اسيد» ، براى اين مسئوليت بزرگ ، برگزيد و براى وى ، فرمان صادر كرد . در اين باره ، آمده است :پيامبر خدا ، عَتّاب بن اسيد را در ۲۱ سالگى به فرماندارى مكّه گماشت و دستور داد با مردم ، نماز جماعت بخواند و او ، نخستين فرماندهى است كه پس از فتح مكّه در آن جا ، نماز جماعت به جاى آورد .
پيامبر خدا ، پس از صدور فرمان حكومت مكّه براى عَتّاب ، درباره اهمّيت اين مسئوليت ، خطاب به او فرمود :
اى عَتّاب! مى دانى تو را بر چه كسانى گماشتم؟ تو را بر مردمان [شهر ]خداى عز و جل گماشتم ، و اگر براى آنان بهتر از تو سراغ داشتم ، او را بر ايشان مى گماشتم .
بديهى است كه انتصاب جوانى ۲۱ ساله به فرماندارى مكّه ، موجب رنجش خاطر و آزردگى بزرگان مكّه مى شد . پيامبر خدا ، براى پيشگيرى از اعتراض آنان ، در پايانِ نامه مفصّلى خطاب به مردم مكّه نوشت :
كسى در نافرمانى از او به كمى سنّش استدلال نكند؛ زيرا مسن تر ، شايسته تر نيست ، بلكه شايسته تر ، بزرگ تر است .
عَتّاب بن اسيد ، تا آخر عمر پيامبر اسلام ، فرماندار مكّه بود و در طول دوران مأموريت ، به خوبى از عهده اين مسئوليت بزرگ برآمد .
