۱۶۰.صحيح مسلم :پيامبر خدا هيچ گاه، نه چيزى را با دست خود زد و نه زنى را و نه خدمتكارى را، مگر هنگامى كه در راه خدا مى جنگيد. هرگز براى امور شخصى، از كسى انتقامجويى نكرد، مگر در مواردى كه محارم الهى هتك مى شد كه در اين صورت، براى خداوند عز و جل انتقام مى گرفت.
۱۶۱.صحيح البخارىـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا هرگز به خاطر خودش انتقام نگرفت، مگر آن گاه كه به خدا بى حرمتى مى شد؛ در اين صورت، براى خدا انتقام مى گرفت.
۱۶۲.بحار الأنوارـ به نقل از عايشه ـ: پيامبر خدا هرگاه از خديجه عليهاالسلام ياد مى كرد، از تعريف و تمجيد او و طلب مغفرت براى وى، خسته نمى شد. يك روز از او ياد كرد و من حسودى كردم و گفتم : خداوند، عوض آن پيرزن را به تو داده است!
ديدم پيامبر خدا به شدّت خشمگين شد. من از گفته خود پشيمان شدم و گفتم : خدايا! اگر خشم رسولت را برطرف سازى، ديگر تا زنده هستم، از خديجه به بدى ياد نخواهم كرد.
چون پيامبر خدا حالت مرا ديد، فرمود : «چگونه اين حرف را زدى؟! به خدا قسم، خديجه زمانى به من ايمان آورد كه همه مردم، به من كافر بودند. زمانى كه همه مردم مرا از خود مى راندند، او مرا پناه داد و زمانى كه همه مردم مرا تكذيب مى كردند، او مرا تصديق كرد و زمانى كه شما از فرزند محروم بوديد، خداوند از من به او فرزند روزى كرد».
پيامبر تا يك ماه، شب و روز از خديجه برايم تعريف مى كرد [يا اين جملات را برايم تكرار مى كرد].
۵ / ۴
ويژگى هاى سياسىِ ايشان
الف ـ توجّه ويژه به جوانان
۱۶۳.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :شما را به نيكى با جوانان، سفارش مى كنم؛ زيرا نرم ترينْ دل ها را دارند . به راستى كه خداوند ، مرا بشارت دهنده و هشداردهنده برانگيخت . جوانان ، با من پيمان بستند و پيران ، با من به مخالفت برخاستند . [آن گاه ، اين آيه را خواند] : «و عمر آنان به درازا كشيد ، و دل هايشان سخت گرديد» .
