157
پيامبر اعظم از نگاه قرآن و اهل بيت

۱۱۷.السيرة النبويّة ، ابن هشامـ در بحث از ساختن كعبه پيش از بعثت ـ: قبايل قريش ، براى ساختن كعبه ، سنگ جمع كردند و هر قبيله اى جداگانه جمع آورى مى كرد. آنها پايه هاى كعبه را بالا بردند تا به جايگاه ركن ـ يعنى حجر الأسود ـ رسيد. در اين هنگام ، با يكديگر بحثشان شد و هر قبيله اى مى خواست خود ، حجر الأسود را در جايش قرار دهد ، نه ديگرى ... .
آنها در مسجد جمع شدند و به مشورت پرداختند و هر يك ، ديگرى را به انصاف دعوت كرد. بعضى از راويان گفته اند : ابو اُميّة بن مغيرة بن عبداللّه بن عمر بن مخزوم ـ كه در آن سال ، مسن ترين فرد قريش بود ـ گفت : اى گروه قريش! بياييد اوّلين كسى را كه از درِ اين مسجد وارد شد ، داور ميان خود قرار دهيد.
قريش موافقت كردند. نخستين كسى كه بر آنان وارد شد، پيامبر خدا بود. وقتى قريش او را ديدند ، گفتند : اين مرد ، امين است، ما [داورى اش را] قبول داريم . او محمّد است.
چون پيامبر صلى الله عليه و آله به آنها رسيد، موضوع را به اطّلاع ايشان رساندند. پيامبر خدا فرمود: «پارچه اى برايم بياوريد» .
پارچه را آوردند. پيامبر صلى الله عليه و آله حجر الأسود را برداشت و با دست خود ، آن را روى پارچه گذاشت و سپس فرمود : «هر قبيله اى ، گوشه اى از پارچه را بگيرد و همگى آن را بلند كنيد» .
قريش اين كار را كردند و وقتى به محلّ نصب رسيد، پيامبر آن را با دست خود برداشت و در جايگاهش قرار داد و آن گاه ، روى آن را ساخت .

۱۱۸.السيرة النبويّة ، ابن هشام :خديجه دختر خُوَيلِد، بانويى تاجر و بزرگ زاده و ثروتمند بود. مردم را براى تجارت با اموال خود ، استخدام مى كرد و در قبال كارشان مقدار معيّنى از سود حاصل از تجارت را به ايشان مى داد. قريش مردمى تجارتْ پيشه بودند. وقتى خبر راستگويى و امانتدارى و خُلق و خوهاى پسنديده پيامبر صلى الله عليه و آله به گوش خديجه رسيد، كسى را نزد ايشان فرستاد و پيشنهاد كرد با اموالى از او ، براى تجارت به شام برود .

۱۱۹.الطبقات الكبرى :ـ در اوصاف پيامبر صلى الله عليه و آله ـ: او مردى بود كه از همه قوم خود جوان مردتر، نيك خوتر، خوش برخوردتر، همسايه دارتر، بردبارتر، امانتدارتر، راستگوتر ، و از بد زبانى و آزارْ رسانى ، به دورتر بود. هرگز ديده نشد كه با كسى كشمكش و مجادله كند. خداوند ، اخلاق و خصال پسنديده را در وجود ايشان جمع كرده بود تا جايى كه قومش او را «امين» ناميدند و در مكّه ، غالبا با لقب امين از ايشان ياد مى شد.


پيامبر اعظم از نگاه قرآن و اهل بيت
156

۱۱۷.السيرة النبويّة لابن هشامـ في بِناءِ الكَعبَةِ قَبلَ البِعثَةِ ـ: ثُمَّ إنَّ القَبائِلَ مِن قُرَيشٍ جَمَعَتِ الحِجارَةَ لِبِنائِها ، كُلُّ قَبيلَةٍ تَجمَعُ عَلى حِدَةٍ ، ثُمَّ بَنَوها ، حَتَّى بَلَغَ البُنيانُ مَوضِعَ الرُّكنِ ـ يَعنِي الحَجَرَ الأسوَدَ ـ فَاختَصَموا فيهِ ، كُلُّ قَبيلَةٍ تُريدُ أن تَرفَعَهُ إلى مَوضِعِهِ دونَ الأُخرى ... .
ثُمَّ إنَّهُم اجتَمَعوا فِي المَسجِدِ وتَشاوَروا وتَناصَفوا ، فَزَعَمَ بَعضُ أهلِ الرِّوايَةِ أنَّ أبا أُمَيَّةَ بنَ المُغيرَةِ بنِ عَبدِاللّهِ بنِ عُمَرَ بنِ مَخزومٍ ـ وكانَ عامَئِذٍ أسَنَّ قُرَيشٍ كُلِّها ـ قالَ : يا مَعشَرَ قُرَيشٍ ، اجعَلوا بَينَكُم فيما تَختَلِفونَ فيه أوَّلَ مَن يَدخُلُ مِن بابِ هذا المَسجِدِ يَقضي بَينَكُم فيهِ ، فَفَعَلوا . فَكانَ أوَّلَ داخِلٍ عَلَيهِم رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ، فَلَمَّا رَأوهُ قالوا : هذا الأمينُ ، رَضينا ، هذا مُحَمَّدٌ .
فَلَمَّا انتَهى إلَيهِم وأخبَروهُ الخَبَرَ ، قالَ صلى الله عليه و آله : هَلُمَّ إلَيَّ ثَوبا ، فَأُتِيَ بِهِ ، فَأخَذَ الرُّكنَ فَوَضَعَهُ فيهِ بِيَدِهِ ، ثُمَّ قالَ : لِتَأخُذ كُلُّ قَبيلَةٍ بِناحِيَةٍ مِنَ الثَّوبِ ، ثُمَّ ارفَعوهُ جَميعا ، فَفَعَلوا ، حَتَّى إذا بَلَغوا بِهِ مَوضِعَهُ وَضَعَهُ هُوَ بِيَدِهِ ، ثُمَّ بُنِيَ عَلَيهِ . ۱

۱۱۸.السيرة النبويّة لابن هشام :كانَت خَديجَةُ بِنتُ خُوَيلدٍ امرأةً تَاجِرَةً ذاتَ شَرَفٍ ومالٍ ، تَستأجِرُ الرِّجالَ في مالِها وتُضارِبُهُم إيَّاهُ بِشَيءٍ تَجعَلُهُ لَهُم ، وكانَت قُرَيشٌ قَوما تُجَّارا ، فَلَمَّا بَلَغَها عَن رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله ما بَلَغَها مِن صِدقِ حَديثِهِ ، وعِظَمِ أمانَتِهِ ، وكَرَمِ أخلاقِهِ ، بَعَثَت إلَيهِ فَعَرَضَت عَلَيهِ أن يَخرُجَ في مالٍ لَها إلَى الشَّامِ تاجِرا . ۲

۱۱۹.الطبقات الكبرىـ في صِفَةِ النَّبيِّ صلى الله عليه و آله ـ: كانَ رَجُلاً أفضَلَ قَومِهِ مُروءَةً ، وأحسَنَهُم خُلُقا ، وأكرَمَهُم مُخالَطَةً ، وأحسَنَهُم جِوارا ، وأعظَمَهُم حِلما وأمانَةً ، وأصدَقَهُم حَديثا ، وأبعَدَهُم مِن الفُحشِ والأذى ، وَما رُئِيَ مُلاحِيا ولا مُمارِيا أحَدا، حَتّى سَمّاهُ قَومُهُ الأمينَ ، لِما جَمَعَ اللّهُ لَهُ مِن الأُمورِ الصَّالِحَةِ فيهِ ، فَلَقَد كانَ الغالِبُ عَلَيهِ بِمَكَّةَ الأمينَ . ۳

1.السيرة النبويّة لابن هشام : ج ۱ ص ۲۰۹ ، تاريخ الطبري : ج ۲ ص ۲۸۹ ، تفسير ابن كثير : ج ۱ ص ۲۶۳ ، البداية والنهاية : ج ۲ ص ۳۰۳ .

2.السيرة النبويّة لابن هشام : ج ۱ ص ۱۹۹ ، تاريخ الطبري : ج ۲ ص ۲۸۰ ، البداية والنهاية : ج ۲ ص ۲۹۳ .

3.الطبقات الكبرى : ج ۱ ص ۱۲۱ ، تاريخ دمشق : ج ۳ ص ۹ كلاهما عن داوود بن الحصين ، البداية والنهاية : ج ۲ ص ۲۸۷ .

  • نام منبع :
    پيامبر اعظم از نگاه قرآن و اهل بيت
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدى رى‏شهرى، ترجمه: حمیدرضا شیخى
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1385
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2488
صفحه از 284
پرینت  ارسال به