۱۰۳.المناقب ، ابن شهرآشوب :پيامبر صلى الله عليه و آله ويژگى هاى مردمان پايين دست را داشت ؛ ويژگى هايى كه اگر بخشى از آنها در شخصى باشد، كارش پريشان مى شود. ايشان يتيم و فقير و ناتوان و تنها و غريب بود . نه حصارى داشت و نه شوكتى، و دشمن بسيار داشت . با همه اين احوال، منزلتى والا و جايگاهى بلند يافت و اين خود ، دليل بر نبوّت او شد. صحرانشين خَشِن ، هر گاه چهره بزرگوارانه ايشان را مى ديد، مى گفت : به خدا سوگند كه اين، چهره آدم دروغگو نيست. در سختى هاى زمانِ تحت تعقيب، استوار ، و در دشوارى ها به گاه جنگ و غارتگرى هاى دشمن، شكيبا بود. به دنيا بى اعتنا و به آخرت ، مشتاق بود . بنا بر اين، فرمان روايىِ او پا برجا گشت .

۵ / ۲

ويژگى هاى نام ايشان

قرآن

«محمّد ، پيامبر خداست» .

«و هنگامى را [ياد كن] كه عيسى پسر مريم گفت: «اى فرزندان اسرائيل! من فرستادؤ خدا به سوى شما هستم. تورات را كه پيش از من بوده ، تصديق مى كنم و به فرستاده اى كه پس از من مى آيد و نام او احمد است ، بشارتگرم» . پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد، گفتند: اين ، سِحرى آشكار است» .

۱۰۳.المناقب لابن شهر آشوب :كانَ فيهِ خِصالُ الضُّعَفاءِ ، ومَن كانَ فيه بَعضُها لا يَنظُمُ أمرُهُ . كانَ يَتيما ، فَقيرَا ضَعيفَا ، وَحيدا غَريبا ، بِلاحِصارٍ ولا شَوكَةِ ، كَثيرَ الأعداءِ ، ومَعَ جَميعِ ذلِكَ تَعالى مَكانُهُ ، وَارتَفعَ شَأنُهُ ، فَدَلَّ عَلى نُبُوَّتِهِ صلى الله عليه و آله ، وكانَ الجِلفُ ^۱ البَدَوِيُّ يَرى وَجهَهُ الكَريمَ ، فَقالَ : وَاللّهِ ، ماهذا وَجهُ كَذَّابٍ ، وكانَ ثابِتا فِي الشَّدائِدِ وهُوَ مَطلوبٌ ، وصابِرا عَلَى البَأساءِ وَالضَّرّاءِ وهوَ مَكروبٌ مَحروبٌ ، وكانَ زاهِدا فِي الدُّنيا راغِبا فِي الآخِرَةِ ، فَثَبَتَ لَهُ المُلكُ . ^۲

راجع : التنمية الاقتصادية : الفصل السادس «مدح الفقر ومعناه» .

۵ / ۲

خَصائِصُهُ الاسميَّةُ

الكتاب

«مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ» . ^۳

«وَ إِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَـبَنِى إِسْرَ ءِيلَ إِنِّى رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَىَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَ مُبَشِّرَا بِرَسُولٍ يَأْتِى مِن بَعْدِى اسْمُهُ أَحْمَدُ» . ^۴