۹۳.امام على عليه السلامـ در توصيف پيامبران ـ: آنان را در برترين امانتگاه به وديعه نهاد و در بهترين قرارگاه جايشان داد... تا آن كه كرامت خداوند ـ سبحانه و تعالى ـ به محمّد صلى الله عليه و آله رسيد. پس او را از برترين رويشگاه و از ارجمندترين كِشتگاه ، بيرون آورد ؛ از شجره اى كه پيامبرانِ خود را از آن آشكار نمود و اُمناى خويش را از آن برگزيد. خانواده اش ، بهترين خانواده و دودمانش ، بهترين دودمان و شجره اش ، بهترين شجره است . اين شجره در حرم [الهى] روييد و در [كشتزار ]كَرَم و بزرگوارى باليد . شاخه هايش بلند است و ميوه هايش دستْ نيافتنى .
۹۴.امام على عليه السلام :دودمان او (پيامبر صلى الله عليه و آله ) ، بهترين دودمان است و شجره اش ، بهترين شجره ؛ [شجره اى كه ]شاخه هايش راست است و ميوه هايش آويخته . زادگاهش مكّه است و هجرتش به طَيْبه بود . در آن جا آوازه اش بلند شد و صداى [دعوت ]او به همه جا كشيده شد.
۹۵.امام على عليه السلام :گواهى مى دهم كه محمّد ، بنده و فرستاده خدا و مهترِ بندگانِ اوست. خداوند ، آن گاه كه خَلق را به دو گروه تقسيم كرد، او را در بهترين گروه آن قرار داد .
ب ـ يتيم بودن
قرآن
«مگر نه اين كه تو را يتيم يافت، پس پناه داد؟» .
حديث
۹۶.امام باقر يا امام صادق عليهماالسلامـ درباره آيه «آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد ؟» ـ: «يتيم» ، به معناى كسى است كه مانند ندارد. به همين دليل ، دُردانه را «يتيمه» مى گويند؛ چون نظير ندارد.
۹۷.امام باقر و امام صادق عليهماالسلامـ درباره آيه «آيا تو را يتيم نيافت و پناه داد؟» ـ: يعنى مردم را به سوى تو كشاند (آنان را متوجّه ارزش تو كرد) .
