التوحيد صدوق ۱ ، غريب القرآن هروى ۲ و برخى منابع ديگر ، اشاره كرد .
كفعمى ، پس از شرح و تفسير اسماى الهى ، دعايى مشتمل بر اسماى الهى بر اساس حروف تهجّى آورده است . به اين ترتيب كه مثلاً در «الف» مى گويد : «اللّهم إنّى أسألك باسمك يا اللّه ، يا اللّه » و همه اسماى الهى را كه با همزه شروع مى شوند و غالباً بر وزن افعل هستند ، آورده است و بقيه حروف نيز همين طور . در پايان هريك از بندها نيز عبارت «أن تصلّى على محمّد وآله وافعل بى و بجميع المؤمنين ما أنت أهله يا أرحم الراحمين» تكرار شده است . كفعمى ، ظاهراً اين اسما و تعابير را از سخنان ائمه عليهم السلام و ادعيه مأثور از آنان برگرفته است . او قبل از پرداختن اين دعا و پس از آوردن حديثى دالّ بر اين كه خداوند ، داراى ۹۹ اسم است ، مى نويسد :
بدان كه اختصاص به ذكر اين اسما [در اين حديث] دلالت بر نفى جز اينها نمى كند ؛ زيرا در ادعيه ائمه عليهم السلام ، اسماى بسيارى هست كه در اين اسما نيامده است . حتّى ياد شده كه براى خداى تعالى ، هزار و يك اسم از اسماى مقدّسه مطهّره است و روايت شده چهار هزار اسم . ۳
نيز ايشان ، پس از بحث و بررسى اقوال ، توقيفى بودن اسماء اللّه ، به معناى موقوف بودن آن بر نص و اذن شرعى را مى پذيرد . ۴ بر اين اساس ، به نظر مى رسد كه اسما و تعابير به كار رفته در اين دعاى انشايى ، از مضامين مأثور برگرفته شده است .
ب. آثار خطّى و ناياب
شمار بسيارى از كتاب ها و رساله هاى در زمينه دعا ، به صورت مخطوط باقى مانده و برخى از آنها نيز تنها گزارش شده و اثرى از آن باقى نمانده است . در اين بخش ، به
