و منتشر شد و به بلاد فارسى زبان رفت و نام او را در ميان توده شيعه جاودانه كرد. ^۱
علاّمه مجلسى ، آثار فارسى خود را در محورهاى مختلفى نظير: فقه ، اعتقادات ، نجوم ، دعا ، تاريخ ، حديث و ادب ، نگاشته است. به لحاظ تناسب بحث ، برخى از آثار وى در حوزه حديث كه به زبان فارسى نگاشته شده اند، از اين قرار است: ^۲
۱) ترجمه و شرح «حديث ستّة أشياء» ^۳ (روايت كلينى در كتاب الكافى) . ^۴
۲) ترجمه عهد مالك اشتر ^۵ در دو فصل. فصل اوّل ، در ترجمه نامه معروف حضرت امير عليه السلام به مالك اشتر. فصل دوم ، ترجمه سه حديث ديگر كه با آن نامه تناسب دارند.
۳) شرح هاى متعدّد و پراكنده اى بر مشكلات احاديث و احاديث تك نگار ، از جمله ، حديث خضر ، حديث الوعد والوعيد ، چهارده حديث و... كه در فصل بعد (محور حاشيه نويسى) بدانها اشارت رفته است.

كه وى: اوّلاً مخاطبان خود را در اين نگاشته ها ، مردم شيعه ناآشنا يا كم اطّلاع از مطالب دينى مى داند و به هيچ روى با عالمان دين ، سخن نمى گويد ^۱ و اين ، از افتخارات بزرگ علاّمه مجلسى است كه در كار تأليف ، تنها قشر خاصّى از علما را در نظر نداشته است ، به طورى كه پاسخگوى نيازهاى علمى و فرهنگى جامعه نباشد؛ بلكه وى براى همه اقشار و در همه سطوح مختلف ، تأليف دارد. ^۲ به قول ادوارد براون ، مجلسى به زبان فارسى با زبان ساده و قابل فهم ، چيز مى نوشته و انشاى كتاب هاى او ، به طور كلّى ، خيلى ساده و درست و عارى از صنايع بديعى است ^۳ و خود علاّمه مجلسى مى نويسد:
و مقيّد بر نيكى عبارات و حُسن استعارات نگرديده ، به عبارت قريبه به فهم ، مضامين آن را ادا كنيم. ^۴
ثانيا مجلسى با اعتقاد به اين اصل كه ارائه دستاوردهاى پيشينيان در عرصه هاى دينى و نيز برگردان مآخذ حديثى و دينى به زبان فارسى ، از بهترين روش هاى آگاهى رساندن به خلق خدا و ارشاد آنان است ، به ترجمه آثار بسيارى دست زد. ^۵
ثالثا مجلسى ، مسائل و نيازهاى زمان خود را همواره مطمحِ نظر قرار مى داد و باتوجّه به نفوذ معنوى و اجتماعى خود ، رسالت دينى امر به معروف و نهى از منكر از ياد نمى برد. ^۶
در هر صورت ، آثار فارسى علاّمه مجلسى ، احتمالاً به دليل سادگى و روانى ادبى و علمى ، و چه بسا به دليل كثرت دستْ پروردگان و شاگردانش ، در همان روزگار ، تأليف