اعتقادى و آنچه فرا گرفتن آن بر هر مسلمان ، لازم است كه تأليف آن به سال ۱۰۴۲ ق ، به پايان رسيده است.
۸ . الأربعين فى إمامة الطاهرين ، از ملاّ محمّد طاهر بن حسين شيرازى قمى (م ۱۰۹۸ ق). چهل دليل عقلى و نقلى قطعى است بر اثبات امامت ائمه معصوم با پيش گفتارى در احاديث و روايت هايى كه اهل سنّت در امامت حضرت اميرمؤمنان نقل كرده اند و پاسخ با استفاده از گفته ها و شبهات آنها ، و خاتمه اى درباره پاره اى از عقايد آنان در اصول و فروع دين و مسائل اعتقادى.
دوم . حوزه اى كه بيشتر جنبه درونْ مذهبى داشت و احاديثى بود كه عالمان دين ، حكومت صفويه و حاكمان ، آن را با اين احاديث ، منطبق مى ساختند. منسوب است كه شيخ بهايى ، به نقل از پدر خويش ، حديثى را از امام على عليه السلام بدين مضمون نقل مى كند:
إنّ لنا بأردبيل كنزا وأىّ كنز ، ليس بذهب ولا فضّة ولكنّه رجل من أولادى يدخل تبريز مع إثنا عشر ألف راكبا بغلة شهباء وعلى رأسه عصابة الحمراء. ۱
اين حديث در منابع معتبر حديثى يافت نشد.
در شرح حديث « دولتنا فى آخر الزمان » ، ۲ كه مؤلّف آن ، نامعلوم است ، نويسنده ، سعى در تطبيق دولت صفويه با اين حديث دارد و براى آن ، دوازده دليل آورده است.
علاّمه محمّد باقر مجلسى ، به سال ۱۰۷۸ ق ، در رساله اى كه در ترجمه و شرح
1.همانا كه در اردبيل براى ما گنجى است و چگونه گنجى كه از طلا و نقره نيست؛ اما مردى است از اولاد من كه با دوازده هزار سوار ، بر اسب سفيد وارد تبريز مى شود و سربندى سرخ بر سر دارد (ر .ك : خلاصة التواريخ ، ص ۷۵؛ فارس نامه ناصرى ، ج ۱ ، ص ۳۶۹؛ تاريخ ادبيات در ايران ، ص ۱۰) .
2.فهرست نسخ خطّى كتاب خانه آية اللّه مرعشى ، ج ۴ ، ص ۱۵۴.
