الحديث الخاصة و كتاب جامع المقال فيما يتعلّق بأحوال الحديث والرجال ۱ ، الأربعون حديثا ۲ و مجمع البحرين و مطلع النيرين را نام برد .
۱۹ . خليل بن غازى قزوينى (م ۱۰۸۹ ق). وى فاضل ، علاّمه ، متكلّم ، محقّق ، مدقّق ، فقيه ، محدّث و ثقه بوده است . ۳ بنا به گفته آقا بزرگ ، وى اخبارى مسلك و منكر اجتهاد بوده است. وى ، «روضه» را جزء الكافى نمى دانست؛ بلكه معتقد بود از تأليفات ابن ادريس است. ۴ از آثار وى ، مى توان به دو كتاب معروف الشافى والصافى فى شرح الكافى اشاره كرد.
۲۰ . محمّد بن مرتضى كاشانى ، معروف به فيض كاشانى (م ۱۰۹۱ ق). وى كه از بزرگان علماى اماميّه و نوابغ علمى سده يازدهم هجرى است ، در شهر قم نشو و نما يافت و سپس به كاشان رفت. هنگامى كه سيّد ماجد بن على بحرانى به شيراز آمد ، فيض ، براى بهره بردن از دانش سرشار او و استفاده از محضر ملاّ صدراى شيرازى ، بدان شهر كوچ كرد و پس از فراغت از تحصيل به كاشان بازگشت .
شيخ حرّ عاملى ، وى را دانشمندى فاضل ، ماهر ، حكيم ، متكلّم ، فقيه و محقّق معرّفى مى كند و صاحب لؤلؤة البحرين ، در وصف او مى گويد:
محدّث كاشانى ، فاضل ، محدّث و اخبارىِ سرسخت بوده است. ۵
فيض كاشانى ، در حوزه هاى مختلف ، اعم از اعتقادات ، قرآن ، حديث ، اخلاق ، مناجات و... ، آثارى به زبان فارسى و عربى دارد و به قول سيّد نعمة اللّه جزائرى ، شاگرد وى ، ۱۲۱۴ اثر دارد؛ ۶ ولى تا حدود ۱۱۰ كتاب از آثار وى را در كتب تذكره نام
1.رياض العلماء ، ج ۴ ، ص ۳۳۲.
2.الذريعة ، ج ۱ ، ص ۴۲۳.
3.أمل الآمل ، ج ۲ ، ص ۱۱۲ .
4.طبقات أعلام الشيعة ، ج ۵ ، ص ۲۰۳.
5.لؤلؤة البحرين ، ص ۱۳۳.
6.تعليقة أمل الآمل ، ص ۳۰۷.
