۳ . ختم صحيح مسلم ، از عبد القادر نادى (م ۹۲۷ ق).
۴ . بغية الأقارى و المتفهم ، از يحيى بن محمّد سنباطى (م ۹۵۸ ق) .
۵ . شرح شهاب الدين احمد بن عبد الحق (م ۹۶۲ ق) .
۶ . شرح على قارى هروى (م ۱۰۱۶ ق) ، كتابى در چهار مجلّد. ^۱
۷ . شرح عبد الرؤوف مناوى (م ۱۰۳۱ ق) .
د . تعليقه بر صحيح البخارى
۱ . تعليقه شمس الدين احمد بن سليمان بن كمال پاشا (م ۹۴۰ ق). ^۲
۲ . تعليقه مصلح الدين مصطفى بن شعبان سرورى (م ۹۶۹ ق). ^۳
۳ . تعليقه فضيل بن على جمالى (م ۹۹۱ ق). ^۴
۴ . تعليقه حسين كفوى (م ۹۹۱ ق). ^۵
ه . شرح و حاشيه نويسى بر «الجامع الصغير» ^۶ سيوطى (م ۹۱۱ ق) .
۱ . فيض القدير فى شرح الجامع الصغير ، از عبد الرؤوف مناوى (م ۱۰۳۱ ق) . اين كتاب در شش جلد در مصر ، چاپ شده است. ^۷
۲ . السراج المنير ، از على بن احمد عزيزى شافعى (م ۱۰۷۰ ق) ، كه در قاهره در سه جلد ، انتشار يافته است.

فعّاليت هاى حديثى اهل سنّت در سده هاى دهم و يازدهم را مى توان بدين گونه دسته بندى كرد:
يك . شرح و تعليقه نويسى بر آثار پيشينيان (بويژه صحيحين) و جوامع ديگر؛
دو . جمع ، تدوين و خلاصه نويسى جوامع فراگير حديثى؛
سه . بازشناسى احاديث جعلى و تأليف كتب موضوعات؛
چهار . نگاهى گذرا به غريب الحديث.

يك . شرح و تعليقه نويسى بر آثار پيشينيان و جوامع ديگر

الف . شرح بر الموطأ مالك بن انس (م ۱۷۹ ق) .
۱ . زين الدين عمر بن احمد شماع حلبى (م ۹۳۶ ق).
ب . شرح بر صحيح البخارى (م ۲۵۶ ق)
۱ . إرشاد السارى فى شرح صحيح البخارى ، از شهاب الدين احمد بن محمّد خطيب قسطلانى مصرى شافعى (م ۹۲۳ ق) . اين شرح ، از بهترين شروح اين كتاب به شمار مى رود. ^۱
۲ . شرح جلال الدين بكرى فقيه شافعى (م ۹۵۰ ق) .
۳ . شرح شمس الدين محمّد بن محمّد دلجى شافعى (م ۹۵۰ ق) .
۴ . شرح زين الدين عبدالرحيم بن عبدالرحمان بن احمد عبّاس شافعى (م ۹۶۳ ق) .
ج . شرح بر صحيح مسلم (م ۲۶۱ ق)
۱ . منهاج الابتهاج بشرح مسلم بن حجاج ، از شهاب الدين قطانى (م ۹۲۳ ق) . ^۲
۲ . الديباج على صحيح ابن مسلم حجاج ، از زين الدين زكريا بن محمّد انصارى شافعى (م ۹۲۶ ق). ^۳