تعدادشان قابل توجّه هم بود ـ ۱ با پيدايش دولت صفوى در ايران ، در طول سه قرن (از قرن دهم تا دوازدهم) راهى ايران و برخى راهى هند شدند. ۲
علماى مهاجر كه سردسته آنها على بن عبدالعال كركى ، معروف به محقّق كركى (معاصر شهيد ثانى) بود ، بعد از ورود به ايران در شهرهاى مختلف ، خصوصا مشهد و اصفهان ، مستقر شدند.
اين مهاجران ، برخى تدريس و تأليف را وجهه همّت خود قرار دادند و برخى ديگر ، متصدّى مناصب رسمى دينى شدند. از گروه نخست ، كمال الدين درويش و محمّد بن حسن حرّ عاملى را مى توان نام برد؛ و از گروه دوم ، محقّق كركى ، حسين بن عبدالصمّد عاملى ، على منشار و بهاءالدين عاملى درخور ذكرند كه منصب شيخ الاسلامى يافتند. ۳
به لحاظ اهمّيت بحث ، در مطلبى جداگانه به علل ، چگونگى مراحل و تأثير اين مهاجرت در حكومت صفويه پرداخته ايم.
مهاجرت علماى جبل عامل به ايران در عصر صفوى
درباره مهاجرت علماى جبل عامل به ايران در زمان حكومت صفويه ، دو فرضيه مطرح است:
۱. با روى كار آمدن حكومت صفويه در ايران و قلمداد شدن مذهب شيعه به عنوان مذهب رسمى كشور ، از علماى جبل عامل براى اشاعه فرهنگ دينى دعوت شد.