سلسله اى شد كه تا سال ۸۱۳ ق ، در بغداد و عراق عرب ، سلطنت كردند .
۲ . سلسله امراى چوپانى . فرزندان امير تيمور تاش بودند كه از ۷۴۰ تا ۷۵۹ ق ، در آذربايجان حكومت كردند .
۳ . سلسله آل مظفّر . فرزندان امير مظفّر كه پس از مرگ ابو سعيد ، در يزد و كرمان ، حكومتى برپا كردند . امير مبارزالدين محمّد ، پسر اميرمظفّر ، در سال ۷۴۰ ق ، قيام كرد . اين سلسله تا سال ۷۹۵ ق ، حكومت راندند . اينان بعدها بر فارس نيز استيلا يافتند .
۴ . خاندان اينجو . از سال ۷۴۲ تا ۷۵۸ ق ، در فارس و توابع آن ، فرمان راندند .
۳. حكومت تيموريان (۷۷۱ ـ ۹۱۱ ق)
از رخدادهاى مهم و در عين حال ، تلخِ تاريخ ايران در قرن هشتم ، يورش هاى سه گانه تيمور لَنگ به ايران در فاصله سال هاى ۷۷۰ تا ۸۰۷ هجرى است . در پى اين يورش ها ، افزون بر آسيب هاى انسانى ، اجتماعى و اقتصادى ، حكومت هاى محلّى مانند سربداران ، برافتادند و حكومت تيموريان روى كار آمد . بدين سان كه پس از مرگ تيمور لنگ ، به سال ۸۰۷ ق ، پسرش شاهرخ به حكومت رسيد و شهر هرات را پايتخت خود قرار داد .
او هنرمندان و دانشمندان را مى نواخت . جانشينان او ، يعنى الغ بيك و سلطان حسين بايقرا نيز كمابيش ، راه او را ادامه دادند . حكومت تيموريان تا اواخر قرن نهم ادامه داشت . در قرن نهم ، همچنين سلسله تركمان قراقويونلو (ح ۷۸۰ ـ ۸۷۴ ق) در شمال غربى ايران و مشرق آسياى صغير ، حكومت كردند . سلسله ديگر كه در اين قرن روى كار آمد ، سلسله آق قويونلو بود كه توسّط ابوالنصر حسن بيك ، معروف به «اوزون حسن» تأسيس شد . اين سلسله در آذربايجان ، قفقاز و ديار بَكر ، حكومت راندند .