۴) شرح تهذيب الأحكام (تا حديث ۱۰۰ از كتاب طهارت). دو نسخه از آن در كتاب خانه آية اللّه مرعشى به شماره هاى ۳۷۸۴ و ۲/۴۶۰۴ موجود است.
۱۲ . بدرالدين بن احمد حسينى عاملى انصارى (م بعد از ۱۰۲۵ ق). وى شخصيتى عالم ، فاضل ، محقّق ، ماهر ، فقيه ، عارف به زبانى عربى بوده احاديث را بر شيخ بهايى و ديگران قرائت نموده و حواشى بسيارى بر احاديث مشكل دارد. از آثار وى مى توان به حاشيه لطيف بر اصول الكافى (باب سعادت و شقاوت از كتاب توحيد) و رساله اى در عمل به خبر واحد به نام عيون جواهر النقّاد فى حجّية أخبار الآحاد ^۱ اشاره كرد.
۱۳ . عبد الرشيد شوشترى ( م ۱۰۷۸ ق ) . ميرزا عبد اللّه افندى درباره وى مى نويسد:
از فضلاى اوايل زمان ما بوده و معروف به علم ، فضل و تقوا بوده است. ^۲
سيّد نعمة اللّه شوشترى در تعليقاتش بر أمل الآمل ، درباره او مى نويسد:
عالم ، فاضل ، محدّث ، وَرَع ، عابد ، زاهد و... از آثار وى مى توان شرحى بر اوايل الاستبصار و تعليقات و حواشى بر كتب حديثى و فقهى را نام برد. ^۳
۱۴ . حسام الدين صالح بن احمد مازندرانى (م ۱۰۸۱ ق). وى از مشاهير علما و حاملان حديث ، داماد و شاگرد محمّد تقى مجلسى بوده و از وى روايت نقل مى نموده است. از تصانيف وى مى توان شرح اصول الكافى و شرح كتاب من لا يحضره الفقيه را نام برد. ^۴

شاگرد شيخ على كَرْكى بوده است. ^۱ آثارى همچون شرح تهذيب الأصول و كتاب رجالى موسوم به حاوى الأقوال فى معرفة الرجال و مجمع الرجال فى أحوال الرجال و تعليقاتى بر ساير كتب حديثى و رجالى از اوست. ^۲
۱۱ . محمّد امين استرآبادى اخبارى (م بعد از ۱۰۲۳ ق). وى شخصيّتى فاضل ، محقّق ، ماهر ، متكلّم ، فقيه و محدّث بوده ^۳ و اوّلين كسى است كه باب طعن بر مجتهدان را باز كرد و فرقه ناجيه را به اخبارى و مجتهد (اصولى) ، تقسيم كـرد . ^۴
به دليل اهمّيت آثار استرآبادى ، در اين مجال ، به تأليفات حديثى وى اشاره اى مى نماييم :
۱) حواشى پراكنده اى بر كتاب من لا يحضره الفقيه ، تهذيب الأحكام و الاستبصار كه نسخه اى از آن در مجموعه اى در مركز احياء التراث اسلامى ، به شماره ۲۷۵۰ موجود است.
۲) حاشيه بر اصول الكافى تا انتهاى باب دعابة كتاب العشرة. مؤلّف ، بدان در دانش نامه شاهى اشاره كرده است. اين حاشيه در سال ۱۰۵۷ ق ، توسط ملاّ خليل قزوينى جمع آورى شده است. دو نسخه از آن در كتاب خانه آية اللّه مرعشى به شماره هاى ۴/۶۶۶۵ و ۱/۴۵۴۹ موجود است. اين رساله با تصحيح آقاى على فاضلى در دفتر هشتم ميراث حديث شيعه (ص ۲۷۸ ـ ۴۱۰) به چاپ رسيده است.
۳) تعليقات بر اصول الكافى . ^۵