59
تاریخ حدیث شیعه در ماوراء النهر و بلخ

و از بلاد اسلامی جدا شد و چندین بار فتح شد و دوباره از دست رفت تا این كه قتیبة بن مسلم در دوران حكومت ولید بن عبد الملك، آن را فتح كرد.۱

دیگر نام‌های سمرقند، عبارت‌ اند از: اِسکَندَرِیَّه؛ ساموکیان؛ سَمَرکَنْد؛ شکرکنت؛ شِمْرکَنْد؛ قُهِستان؛۲ کاندا؛ ماراکاند؛ مرکنده؛ یارکن.۳

سه. وضعیت اقتصادی سمرقند

وضعیت اقتصادی مردم سمرقند، بسیار خوب گزارش شده است. شرایط مختلف اقلیمی و موقعیت استراتژیكی این شهر، در فزونیِ مناسبات اقتصادی و آمد و شدهای مردم دیگر شهرهای خراسان و حتّی دیگر بلاد، مؤثر بوده است. برخی از امتیازات اقتصادی سمرقند چنین‌‌‌اند:

شرایط مناسب كشاورزی: رودخانه‌های مختلفی در داخل و حوالی سمرقند وجود دارد که حتّی بخارا را نیز سیراب می‌کند. وجود این رودخانه‌ها و هوای مناسب و خاك حاصلخیز این منطقه، سبب شده بود كه محصولات گوناگونی به بار آید و از شهرهای دیگر برای خرید میوه به آن جا بیایند.

معادن ارزشمند: گزارش‌های مختلف، حاكی از آن است كه در سمرقند، طلا، نقره، مس و جیوه وجود داشته است.۴ این معادن در كوه‌های اطراف، زمین‌ها و حتّی در حوالی رودخانه‌ها نیز وجود داشته است. وجود طلا در سمرقند، از ویژگی‌های منحصر به فرد این سامان در خراسان به شمار می‌آید. یعقوبی در توصیف بزرگ‌ترین رودخانة سمرقند می‌نویسد: «آن را رودخانة عظیمی است كه مانند فرات از بلاد ترك می‏آید و به آن "باسف" گفته می‏شود و در ولایت سمرقند جریان دارد و سپس به سرزمین صُغد و آن گاه تا اسروشنه می‏رود و بلاد

1.. ارباع خراسان، ص۵۰۰.

2.. همان کوهستان مقصود است.

3.. فرهنگ‌نامه تطبیقی مکان‌های جغرافیایی، ص۲۱۹.

4.. ر. ک: ارباع خراسان، ص۵۰۸ ـ ۵۰۹.


تاریخ حدیث شیعه در ماوراء النهر و بلخ
58

دروازة چین، دروازة نوبهار، دروازة بخارا و دروازة كش.۱ این دروازه‌ها نشانگر چهار طرف اصلی و همسایگان این شهر است.

نام هفت بخش و ناحیة بزرگ در جنوب سمرقند و همچنین اسامی شش بخش و ناحیة بزرگ در شمال این شهر، با مختصات جغرافیایی و تاریخی آن، در متون كهن ثبت شده است. همچنین نام ۴۴ روستایِ خُرد و كلان سمرقند قدیم نیز همگی با مشخّصات كامل، ثبت شده‌اند و این همه آبادی، خود گویای وسعت سمرقند قدیم است.۲

دو. فتح و نام‌گذاری سمرقند

عرب‌زبانان کهن، از این شهر با عنوان «سمران» یاد می‌کردند.۳ در علّت نام‌گذاری این شهر به سمرقند، افسانه‌هایی در کتاب‌ها موجود است که نمی‌توان به آنها اطمینان کرد. خلاصه، یکی از این افسانه‌ها چنین است: شمر بن امرء القیس بن ابرهه، با پانصد هزار سوار، به قصد فتح بلاد چین از این شهر می‌گذشت که سمرقندیان بر او شوریدند و نافرمانی کردند. لذا او شهر را برای مدّت طولانی محاصره کرد و سرانجام با فریفتن دختر پادشاه سمرقند و وعدة هدیة صندوق‌های طلا، و مخفی نمودن چهار هزار سرباز در صندوق‌هایی به عنوان طلا و نقره، این شهر را فتح کرد و از آن جا که لشكر شمر، شهر را گرفتند و به قتل و غارت پرداختند، پس از آن، شهر، به «شمركند» معروف شد و عرب، آن را معرب نمود و شد «سمرقند».۴

بلاذری می‌نویسد: نخستین بار سعید بن عثمان بن عفان در سال ۵۵ هجری (۶۷۴م) سمرقند را فتح كرد؛ امّا طولی نكشید كه سمرقند، سر به مخالفت گذاشت

1.. أحسن التقاسیم فی معرفة الأقالیم، ج‏۲، ص۴۰۲.

2.. ر. ک: ارباع خراسان، ص۵۰۳ ـ ۵۱۸.

3.. معجم البلدان، ج‏۳، ص۲۴۶.

4.. آثار البلاد و أخبار العباد، ص۶۱۵ ـ ۶۱۷.

  • نام منبع :
    تاریخ حدیث شیعه در ماوراء النهر و بلخ
    سایر پدیدآورندگان :
    مهدی غلامعلی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1393
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 38261
صفحه از 356
پرینت  ارسال به