ـ محمّد بن یعفور بلخی: از آن جا كه بخشی از روایات او را شاگردش صفوان بن یحیی گزارش كرده است،۱ احتمالاً در كوفه بوده است.
ـ ابراهیم بن محمّد خُتَّلی، از راویان بلخی است كه در كوفه از علی بن حسن بن فضّال روایت شنیده است.۲
ـ ابو الحكم هشام بن سالم جوالیقی، از اسرای منطقة جوزجان ِ۳بلخ، كه بعدها به مناطق حجاز و عراق سفر كرد.۴ او از اصحاب امام صادق علیه السلام و امام كاظم علیه السلام بوده۵و حضور پُر‌‌رنگی در كوفه و بغداد داشته است. وی را بیشتر كوفی خوانده‌اند.
ـ ابو سلیمان ختّلی،۶ گویا مدّتی در كوفه به تدریس مشغول بوده است؛ چه این که كتاب حدیث او را شاگردش ابو جعفر احمد بن ابی عبد الله برقی روایت كرده است۷ و از آن جا كه برقی كوفی الأصل است و تحصیلاتش در كوفه بوده، می‌توان احتمال داد كه ابو سلیمان نیز در كوفه بوده است.
ج. قم
ـ ابراهیم بن محمّد خُتَّلی، از راویان بلخی پُر‌‌مسافرت است. او در قم، شاگرد سعد بن عبد الله،۸ احمد بن ادریس قمی۹ و دیگر راویان قمی بوده و در كوفه از علی بن حسن بن فضّال نیز بهره برده است.۱۰ در دوران استادی به سمرقند رفته
1.. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج۱، ص۲۴۵ ـ ۲۴۶، ح۳.
2.. رجال الطوسی، ص۴۰۷، ش۵۹۲۵.
3.. رجال النجاشی، ص۴۳۴، ش۱۱۶۵؛ اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۵۶۵، ح۵۰۱.
4.. رجال النجاشی، ص۴۳۴، ش۱۱۶۵.
5.. همان جا.
6.. رجال الطوسی، ص۴۵۲، ش۶۴۲۵.
7.. الفهرست، طوسی، ص۵۲۸، ش۸۴۹؛ رجال النجاشی، ص۴۵۸، ش۱۲۴۹.
8.. رجال الطوسی، ص۴۰۷، ش۵۹۲۵.
9.. اختیار معرفة الرجال، ج۱، ص۶، ش۳ و ص۳۴۱، ش۲۰۲ و ج۲، ص۷۹۴، ش۹۷۰.
