ب. ولایت ترمذ
[۹۰.] صالح بن سعید ترمذی
شیخ صدوق با دو واسطه از صالح بن سعید ترمذی، روایات متعدّدی را در كتابهایش گزارش كرده است.۱ این روایات، نوعاً در بارة پیامبران است.
[۹۱.] صالح بن عبد الله ترمذی
شیخ طوسی در كتاب الأمالی با چهار واسطه از صالح بن عبد الله ترمذی روایت كرده است.۲ افراد موجود در سند، از محدّثان عامّه و خاصّه هستند.
[۹۲.] عبد الله بن قدامه ترمذی
عبد الله بن قدامه ترمذی، از اصحاب امام ابو الحسن علیه السلام است.۳ در روایتی كه عبد الله نقل كرده است، به روشنی مشخّص نیست كه مقصود از ابو الحسن، كدام امام است و چون تعداد واسطههای مؤلّف (شیخ صدوق) تا امام، تنها چهار واسطه است و بسیار بعید است كه مقصود، امام كاظم علیه السلام بوده باشد. احتمالاً مقصود، امام رضا علیه السلام یا امام هادی علیه السلام است.
گفتنی است روایتی را كه او گزارش كرده، از روایات شیعی است که امام علیه السلام در این روایت میفرماید: «مَنْ شَكَّ فِی أَرْبَعَةٍ فَقَدْ كَفَرَ بِجَمِیعِ مَا أَنْزَلَ الله عَزَّ وَ جَلَّ أَحَدُهَا مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ فِی كُلِّ زَمَانٍ وَ أَوَانٍ بِشَخْصِهِ؛۴ هر كس در چهار چیز شك كند، به تمام آنچه خداوند عزّ وجلّ نازل فرموده، كافر میشود: یكی از آنها شناخت امام در هر زمان است و این که صفات و خصوصیّات امام را بشناسد».