در روایتی كه جعفر بن مسعود از جعفر بن معروف (كشّی) گزارش كرده است، جعفر با ابو بكر رازی ـ كه احتمالاً سر وكیل وكلای سمرقند بوده ـ مكاتبه می‌کند كه سؤالی را در بارة زكات فطره از امام هادی بپرسد.۱ بازخوانیِ این گزارش، بیانگر جایگاه جعفر بن معروف كشّی در كش بوده است.
گفتنی است كه وی با جعفر بن معروف سمرقندی ـ كه فردی غالی بوده است ـ متفاوت است؛ چه این که كنیة جعفر بن معروف کشّی، ابو محمّد است و وی ابو الفضل.۲
[۱۱۴.] حمدویة بن نصیر كشّی
از دانشمندان شیعی و مورد اعتماد۳ محدّثان در كش است. وی از اساتید مشترك عیّاشی و كشّی است و در اسناد بسیاری از روایات كشّی قرار دارد.۴
كشّی، نخستین روایت خویش را از او نقل كرده است. در این روایت، حمدویه، با سه واسطه از امام صادق علیه السلام روایت نقل می‌کند. او راوی روایت معروف «اعرفوا منازل الرجال منا علی قدر روایاتهم عنا»۵ از امام صادق علیه السلام است. برخی معتقدند كه او همان حمدویة بن نصیر بن شاهی است۶ كه شیخ طوسی، او را با عباراتی همچون «مورد اعتماد، بی‌نظیر در زمان خودش، پُر‌روایت، كثیر العلم و نیكو‌مذهب» ستوده است.۷ برادر او ابراهیم بن نصیر نیز از راویان حدیث در كش بوده است.۸
[۱۱۵.] خلف بن حماد (ابو صالح كشی)
وی از اساتید مشترك عیّاشی و كشّی است و شیخ طوسی او را در شمار راویان
1.. تهذیب الأحكام، ج۴، ص۸۱.
2.. الخلاصة، ص۳۱.
3.. رجال الطوسی، ص۴۲۱، ش۶۰۷۴.
4.. بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه، ص۳۷۶.
5.. اختیار معرفة الرجال، ص۳، ح۱.
6.. معجم رجال الحدیث، ج۷، ص۲۶۸، ش۴۰۲۶. آیت الله شبیری نیز ظاهراً بر همین نظر تكیه دارد (ر.ک: نرم‌افزار درایة النور).
7.. رجال الطوسی، ص۴۲۱، ش۶۰۷۴.
8.. تهذیب المقال، ج۱، ص۳۷۲.
