سه. غزنه
عبد الله بن حسین بن محمّد غزنوی، تنها راوی غزنوی سدة چهارم هجری است كه نامش در سند منقبت یازدهم كتاب مائة منقبة، نوشته محمّد بن احمد قمی(م۴۱۲ق) آمده است.۱ هر چند او به احتمال قوی از اهل سنّت است، ولی روایت او مورد اعتماد نویسندة شیعی قرار گرفته است.
چهار. ترمذ
نام چهار راوی ترمذی در اسناد كتاب‌های شیخ صدوق و شیخ طوسی مربوط به این دوران دیده می‌شود. این راویان عبارت اند از: صالح بن سعید ترمذی،۲ صالح بن عبد الله ترمذی،۳ محمّد بن مصعب بن قاسم سلمی۴ و محمّد بن اسماعیل ترمذی.۵
پنج. جوزجان
دو راوی در متون شیعی مربوط به این دوران هستند که نامشان در اسناد صدوق۶ و طوسی۷ آمده است.
د. سدة پنجم هجری
سدة پنجم، دوران افول محدّثان شیعه در بلخ است و تنها نام ده تن از راویان بلخی در متون روایی شیعه آمده است كه مربوط به این دوران هستند. از مذهب این افراد، اطّلاع دقیقی در دست نیست؛ ولی متون روایی آنها هم‌افق با اندیشه‌‌های شیعه بوده و محدّثان شیعی نیز از ایشان روایت كرده‌اند. با جغرافیای حضور ایشان آشنا می‌شویم:
1.. مائة منقبة، ص۳۰.
2.. علل الشرائع، ج۱، ص۲۷ ـ ۲۹.
3.. الأمالی، طوسی، ص۴۱۶، ح۹۳۷.
4.. الخصال، ص۱۶۵، ح۸ .
5.. الأمالی، طوسی، ص۳۸۳، ح۸۳۰.
6.. علل الشرائع، ج۲، ص۴۶۷ ـ ۴۶۸، ح۲۵.
7.. تهذیب الأحكام، ج۹، ص۲۵۹، ح۷۱.
