شدهاند كه یكی اكبر و دیگری اصغر است؛ امّا در توصیف هر كدام، آنها را دارای نام «وردان» و لقب «كنكر» گفته است و تمایز ویژه‌ای دیده نمیشود.
چهار متن شیخ طوسی عبارت اند از:
یک: شیخ در كتاب الرجال (در شمار اصحاب امام سجّاد علیه السلام): كنكر یكنّی أبا خالد الكابلی و قیل إن اسمه وردان.۱
دو: شیخ در كتاب الرجال (در شمار اصحاب امام باقر علیه السلام): وردان ابو خالد الكابلی الأصغر روی عنه و عن ابی عبد الله علیهما السلام و الكبیر اسمه كنكر.۲
سه: شیخ در كتاب الرجال (در شمار اصحاب امام صادق علیه السلام): وردان ابو خالد الكابلی و الأصغر روی عنهما علیهما السلاماو الأكبر كنكر.۳
چهار: شیخ در كتاب دیگرش (الفهرست) او را این گونه توصیف میكند: ابو خالد القماط، له كتاب، و قال ابن عقدة: اسمه كنكر.۴
و برقی نیز نام وی را در شمار اصحاب علی بن الحسین علیه السلام آورده و مینویسد: ابو خالد الكابلی، كنكر، و یقال اسمه وردان.
جمع‌بندی
این احتمال وجود دارد كه حقیقتاً دو فرد با عنوان «ابو خالد كابلی» وجود داشتهاند: یکی یار ویژة امام سجّاد علیه السلام كه از جهت مقامی و زمانی بزرگ‌تر است، و بی تردید نامش كنكر بوده است، و دیگری، ابو خالد كابلی اصغر كه از جهت زمانی و مقامی كوچك‌تر بوده و همان ابو خالدی است كه از اصحاب صادقین علیهما السلامبوده و نامش وردان است. تشابه كنیهای این دو فرد، سبب شده كه ابتدا برقی و سپس شیخ طوسی تردید كنند كه ابو خالد اكبر شاید نامش وردان بوده است. از این رو، هر دو با تردید (عبارات قیل و یقال) گفتهاند كه شاید نامش وردان باشد.
