صالح و درستكار بوده و مذهب وی نیز نیكو و درست (شیعه) بوده است.^۱

محمّد بن سعد كشّی نیز از اساتید مشترك عیّاشی و كشّی است و كشّی چند روایت از وی در كتاب رجال خویش آورده است.^۲

[۱۲۲.] محمّد بن نصیر

او را از راویان ثقه، جلیل القدر و كثیرالعلم شهر كش خوانده‌اند.^۳ محمّد بن نصیر، از اساتید مشترك عیّاشی و كشّی است. در مواردی، كشّی، بدون واسطه از وی روایت كرده و گاه نیز، عیّاشی با واسطه از او روایت كرده است.^۴

[۱۲۳.] محمّد بن عمر بن عبد العزیز (ابو عمرو كشّی)

شهرت وی به خاطر نگارش كتابی بسیار مهم در علم رجال است. این كتاب، از اصول اربعه و كتب اصلی رجال در شیعه به شمار می‌رود، به گونه‌ای كه منبعی بسیار مهم برای رجالیان بزرگی همچون نجاشی و شیخ طوسی بوده است. از این رو، همواره عنوان مطلق «كشّی» بر وی صدق می‌کند؛ چه این که نظریات وی بر تارك بسیاری از كتب، همواره تابناك است. در سال‌های اخیر پژوهش‌های گوناگونی در بارة وی و كتاب او انجام شده كه هر یك در جای خود ستودنی است.

اخیراً نیز كتاب ارزشمندی به نام بازشناسی منابع اصلی رجال شیعه^۵ در جهت شناساندن كتب رجال شیعه، تدوین شده است. از آن جا كه در این اثر، شناساندن كشّی و كتاب او كامل‌تر از دیگر پژوهش‌های همسو، انجام شده است، برای معرفی وی و اثرش به بیان خلاصه آنچه در این كتاب آمده، بسنده می‌شود.

[۱۱۸.] طاهر بن عیسی وراق (ابو محمّد)

از عالمان شیعه و نویسندگان كش بوده است.^۱ طاهر بن عیسی را «صاحب كتب» گویند؛ چه این که توانسته است كتب متعدّدی را بنگارد. وی در شمار راویان با واسطه از معصومان علیهم السّلام است.^۲

طاهر بن عیسی از شاگردان جعفر بن احمد خزاعی^۳ سمرقندی^۴ و از اساتید كشّی است. كشّی، ۲۲ روایت از وی نقل كرده است.^۵

[۱۱۹.] عثمان بن حامد كشّی

او نیز از مشایخ ثقه و مورد اعتماد راویان شیعی است.^۶ كشّی، شاگرد اوست و حدود سیزده روایت از وی در رجال خود گزارش كرده است.^۷

[۱۲۰.] محمّد بن حسن برنانی (برانی/ براثی) كشّی(ابابكر)

وی استاد کشّی است و در ۳۸ مورد از اسناد روایات رجالی وی قرار گرفته است. در مواردی نیز محمّد بن حسن، به صورت مطلق ذكر شده كه مراد از آن، روشن نیست؛ زیرا این عنوان، بین چند نفر مشترك است.^۸ او از راویان با واسطه از معصومان علیهم السّلام است.^۹

[۱۲۱.] محمّد بن سعد (سعید/ مسعود) بن مزید (یزید) كشّی (ابو الحسن)

شیخ طوسی، نام او را در شمار راویان با واسطه از معصومان علیهم السّلام آورده و پس از آن که او را از اهالی كش دانسته، می‌گوید: كنیة او ابو الحسن است و فردی