47
تفسیر امامیه در پژوهش‌های غربی

۲

چگونه می‌توان تفسير شیعی (پیشامدرن) را تعریف کرد؟

نکاتی راجع به تاریخ ژانر تفسير در اسلام

در پرتو پژوهش درباره نقش شیعی[۱]

اندرو ریپین

مترجم: محمدعلی طباطبایی

آیا تفسیر شیعی، وقتی در بافت کلی ژانر تفسیر دیده شود، هیچ ویژگی خاصی دارد؟ چه چیزی یک اثر را واجد شرایطی می‌‌کند که بتوان آن را یک تفسیر شیعی، و نه چیز دیگری، نامید؟ و آن چقدر «شیعی» باید باشد تا در این دایره بگنجد؟ از کجا بدانیم که چه آثاری را باید در دسته «شیعی» جای داد؟ آیا تفسیر شیعی یک دسته یکپارچه است؟ آیا این آثار در یک تعریف از ژانر تفسیر می‌‌گنجند یا باید در یک (زیر)شاخه جداگانه در این ژانرِ کلی متمایز شوند؟ چقدر در ملحق کردن تفسیر شیعی به تاریخ این ژانر موفق خواهیم بود؟ اینها

1.*] Andrew Rippin, "What Defines a (Pre-modern) Shiʿi Tafsīr? Notes towards the History of the Genre of Tafsīr in Islam, in the Light of the Study of the Shiʿi Contribution,” in: Farhad Daftary, The Study of Shiʿi Islam: History, Theology and Law, I. B. Tauris, ۲۰۱۴, pp. ۹۵-۱۱۲.


تفسیر امامیه در پژوهش‌های غربی
46

بخش دیگر تنها برای خدا و پیامبرانش و آنان که به‌‌قوت در علم ریشه دوانده‌‌اند، فهمیدنی است.۱

این حدیث، مثل بسیاری دیگر از روایاتِ اینچنینی، روشن و واضح است و تبیینی برای نبودِ ارجاعات صریح به اسلامِ شیعی و آموزه‌‌هایش در قرآن پیشِ رو می‌‌نهد و می‌‌آموزد که حقیقت در قرآن یافت می‌‌شود، هرچند برای همه مخلوقات آشکار نیست؛ چون سلسله‌‌مراتبی در میزان حقایقی که بر پیروان مختلف آشکار می‌‌شود، وجود دارد.

1.. احمد بن ابی طالب الطبرسی، کتاب احتجاج (بیروت، ۱۹۸۹)، ص۲۵۳.

  • نام منبع :
    تفسیر امامیه در پژوهش‌های غربی
    سایر پدیدآورندگان :
    به کوشش محمدعلی طباطبایی و جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 11251
صفحه از 416
پرینت  ارسال به