۸
تفسیر منسوب به امام حسن عسکری[[ع]][۱]
مِئیر بَر اَشِر
ترجمه: محمد الله‌‌دادی
۱. مقدمه
بر اساس عقاید شیعی، یکی از مواهبی که به ائمه اعطا شده خبرگیِ بی‌‌مانند ایشان در قرآن و تفسیر آن است. یک حدیث پرتکرار در منابع شیعی می‌‌گویدکه مقام دریافت قرآن از طریق وحی امتیازی است که به محمد پیامبر[[ص]] اعطا شده، درحالی‌‌که تفسیر آن برای علی[[ع]] و فرزندانش، امامان[[ع]]، نگاه داشته شده است.۲ بر اساس اعتقادات شیعی، این خبرگی
1.*] Meir M. Bar-Asher, "The Qurʾān Commentary Ascribed to Iman Ḥasan al-ʿAskarī,” Jerusalem Studies in Arabica and Islam ۲۴, ۲۰۰۰: ۳۵۸-۷۹; reprinted in: Paul Luft and Colin Turner (eds.), Shiʿism, Critical Concepts in Islamic Studies, London and New York: Routledge, ۲۰۰۸, vol. ۲, pp. ۳۰۰-۳۲۱.
2.. برای مثال تحریری را که در تفسیر عیاشی آمده است ببینید: «در میان شما کسی است که برای تفسیرگری [درست] قرآن می‌جنگد، چنان‌که خود من برای آشکارسازی آن جنگیدم، و او علی بن ابی طالب است» ( إن فیکم من یقاتل علی تأویل القرآن کما قاتلت علی تنزیله وهو علي بن ابی طالب). ابو النضر محمد بن مسعود العیاشی، تفسیر العیاشی، تص. هـ . الرسولی المحلاتی، قم ۱۳۸۰ه، ج۱، ص۱۵، و قس. همان، ص۱۳؛ برای دیدن نظایر، ن.ک:
M. M. Bar-Asher, Scripture and Exegesis in Early Imāmī Shiism, Jerusalem and Leiden ۱۹۹۹, p.۸۸ and note ۱ [[ب.ت: بَرـ اَشِر، ترجمه و نقد، ص۱۴۶]].
