27
تفسیر روایی جامع (۱)

کَانَ عَلَیْکُمْ رَقِیبًا)۱ به «حفیظ» تفسیر شده،۲ یا «متجانف» در (غَیْرَ مُتَجَانِفٍ لِإثْمٍ)۳ به «متعمّد» تفسیر گردیده،۴ و «ألم ‏تر» در آیه (أَلَمْ تَرَ کَیْفَ فَعَلَ رَبُّکَ...)۵ به معنای «ألم تعلم» معنا شده است.۶ این گونه روایات تفسیری را می‏توان «تفسیر لفظی» ‏نامید.

۲. توضیح مفاهیم کلیدی

برخی دیگر از روایات این دسته، به روشن نمودن عناصر کلیدی و مفاهیم کانونی آیه می‏پردازند، مانند تفسیر «استدراج» در آیه (سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لاَ یَعْلَمُونَ).۷ در روایتی آمده است که امام کاظم علیه السلام در باره این آیه فرمود:

۰.یُجَدِّدُ لَهُم النِّعَمَ مع تَجدیدِ المَعاصی.۸

۰.با جدید شدن گناهان، نعمت‏های تازه‏ای به آنان می‏دهد.

از امام علی علیه السلام نقل شده که در تفسیر طهارت در آیه تطهیر۹ فرمود:

۰.فَقَد طَهَّرَنا اللّهُ مِنَ الفَواحِشِ ما ظَهَرَ مِنها وَ ما بَطَنَ، فَنَحنُ عَلیٰ مِنهاجِ الحَقّ.۱۰

۰.خداوند ما را از زشتی‏های پیدا و پنهان پاک کرده است، پس ما راه حقّ را مى‏پوییم.

همچنین در تبیین «محو و اثبات» در آیه (یَمْحُوا ٱللَّهُ مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ)۱۱ از پیامبر صلی الله علیه و اله چنین نقل شده است:

1.. نساء: آیۀ ۱.

2.. بحار الأنوار: ج۲۳ ص۲۶۹ ح۲۰.

3.. مائده: آیۀ ۳.

4.. تفسیر القمّی: ج۱ ص۱۶۲.

5.. فجر: آیۀ ۶.

6.. عُدّة الداعی: ص۳۰۴.

7.. اعراف: آیۀ ۱۸۲.

8.. الاصول الستة عشر: ص۳۴۲ ح۵۶۸ .

9.. احزاب: آیۀ ۳۳.

10.. بحار الأنوار: ج۲۵ ص۲۱۳ ح۴.

11.. رعد: آیۀ ۳۹.


تفسیر روایی جامع (۱)
26

گونه سوم: روایاتی که آشکار و صریح، ناظر به قرآن نیستند و تنها با تدبّر و تحلیل می‏توان به ارتباطشان با قرآن پی برد و فهمید که گویای مطلبی در باره یک آیه‏اند. این روایات گاه از طریق ارائه اطلاعات بیشتر در باره مفاهیم یا داستان های قرآن، به بازسازی و شکل‏دهی کامل‏ آن یاری می رسانند.

توضیح بیشتر این گونه ها در ادامه کتاب می‌آید و با کارکردها و نمونه‌های هر یک آشنا خواهیم شد. کارکردهای گونه نخست و نمونه‌های آن را در همین درس ارائه می دهیم. گونه دوم یعنی روایات ناظر به بطن آیات را در درس بعد و ذیل کارکرد تأویل بررسی خواهیم کرد. پس از آن و در یک درس مستقل، به کارکرد جری و تطبیق می پردازیم؛ زیرا جری و تطبیق در هر دو گونه روایات تفسیری ناظر به ظاهر و باطن قرآن کاربرد دارد. گونه سوم و نمونه‏های روایات تفسیری غیرصریح را دورتر و در درس سیزدهم می‌آوریم. در آن جا از روشی نو در تفسیر روایی و شیوه تکمیل و توسعه روایات تفسیری سخن خواهیم گفت.

کارکردهای روایاتِ ناظر به ظاهر قرآن

روایات تفسیری ناظر به مفاهیم ظاهری آیات، با به دست دادن آگاهی‏های سودمند در باره واژگان، ترکیب‏ها و ساختار آیات و اسباب و فضای نزول، مفسّر را در فهم لایه رویین قرآن کمک می‏کنند. این روایات همچنین، با ارائه مصداق‏ها افزون بر روشن کردن وظیفه عملی، فهم عمیق معنای آیه و درک بهتر مقصود خداوند را نیز میسر می نمایند.

در این جا با ارائه چند روایت، کارکردهای این دسته روایات تفسیری را نشان می‌دهیم.۱ همچنین با ارائه چند نمونه، کارکرد تبیینیِ روایات را در رویارویی با برداشت‌ها و تفسیرهای نادرست از قرآن، بررسی خواهیم کرد.

۱. تبیین واژگان

پاره‏ای از روایات تفسیری، واژه‏ای را تبیین کرده‏اند، مانند این‏که واژه «رقیب» در (إِنَّ ٱللَّهَ

1.. برای آگاهی از نمونه‏های بیش‏تر، ر.ک: شناخت‏نامۀ قرآن: ج۴ ص۱۲۰ ـ ۲۵۲ (فصل چهارم: نمونه‏هایی از احادیث تفسیری).

  • نام منبع :
    تفسیر روایی جامع (۱)
    سایر پدیدآورندگان :
    عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 36734
صفحه از 311
پرینت  ارسال به