سخن پژوهشکده
عصر حاضر را دوره بازیابی هویتهای دینی و خیزشهای مذهبی و معنوی دانستهاند. در این میان، شیعه در سنجش با دیگران، نمودی نمایانتر داشته و در عرصههای گوناگون فرهنگی و سیاسی بر محیط پیرامون خود تأثیری شگرف بر جای گذاشته است. البته، این نفوذ و تأثیر از چشم دیگران پنهان نمانده و رقیبان را به رویارویی و ناآشنایان را به کندوکاو واداشته است. نماد و نشانه این تکاپوها را در عرصههای علمی و رسانهای به خوبی میتوان باز شناخت.
گسترش مراکز شیعهشناسی در شرق و غرب، انجام پژوهشهای بزرگ و کوچک، کنفرانسها و نشستهای تخصصی در گوشه گوشه جهان در زمینه تاریخ و اندیشه شیعه و نیز هدایت پایاننامههای دانشگاهی و فرصتهای مطالعاتیِ بسیار به سمت موضوعات مرتبط با تشیّع و سرانجام چاپ صدها کتاب و مقاله تخصصی در این باره، تنها بخشی از تلاشهای به ظاهر فرهنگیای هستند که در سه دهه اخیر به انجام رسیدهاند. این همه در کنار حجم سنگین فضای تبلیغاتی و رسانهای که بیشتر بهدنبال تخریب چهره تشیّع و شیعیان است، از پهنه میدان درگیری حوزههای علمی شیعه در این کارزار نابرابر پرده بر میدارد.
نگاهی گذرا نشان میدهد که هویت معرفتی شیعه بیشترین حجم را در این پروژه علمی و تبلیغی به خود اختصاص داده و غالباً تلاش بر این است تا با ارائه انگارهای ناراست و سرگذشتی نامیمون از شیعه، تصویر تابناک مکتب تشیّع را در تاریکی فرو برند. شیعه امامیه با بهرهمندی از مکتب گرانسنگ اهل بیت علیهم السلام و با تکیه بر معارف اصیل قرآن کریم، پیشینهای پرمایه و افتخارآمیز در پاسداری از دستاوردهای والای رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و اله بر جای گذاشته و پیشاهنگی خود را در پاسداری و گسترش اسلامِ اصیل را نشان داده است؛ اما سوگمندانه باید گفت که دشمنان از دیرباز