281
جستارهایی در مدرسه کلامی قم

نقل مستقیم مشایخ ثلاث از او

شیخ سوی و شیخ صدوق از حمیری نقل بی‏واسطه نداشته‏اند، اما طریقشان به او صحیح است.۱

تمام کلام در نقل مستقیم یا غیر مستقیم کلینی از اوست. اردبیلی در جامع الرواة بر این باور است که روایات مستقیم کلینی از او مرسل است. اردبیلی درمورد روایت کلینی از وی در باب مولد امام حسن مجتبیعلیه السلام می‏نویسد: «محمد بن یعقوب عن عبداللّٰه بن جعفر فی مولد الحسن بن علیعلیهما السلام و هو مرسل لانه کلما روی عنه، روی بواسطة محمد بن یحیی و فیه کما مر و کذا فی الموالید الآتیة».۲ در نقطه مقابل، مرحوم تستری با این ادعا مخالف است. او معتقد است کلینی دو گونه روایت از حمیری داشته است: گاه بدون واسطه از او نقل حدیث کرده، مانند روایاتی که در موالید ائمه علیهم السلام آورده، و گاهی به واسطه فرزندش محمد، محمد بن یحیی و علی بن عبداللّٰه. وی در جمع‏بندی مباحث کلیت این ادعا را مردود می‏شمرد: «فان ادعاء تلک الکلیة غلط و باطل».۳

نقل بی‏واسطه کلینی به لحاظ تاریخی هیچ منعی ندارد؛ ضمن آنکه اصل در قضاوت ـ به‏ویژه با عنایت به دقت خاص کلینی ـ آن است که نقل را مستقیم بشماریم. پس کلام تستری را قوی می‏دانیم.

از مجموع اطلاعات سندی در روایات شیعه، وی هم‏طبقه محمد بن یحیی عطار، محمد بن علی بن محبوب، سعد بن عبداللّٰه، صفّار، احمد بن ادریس و احمد بن اسحاق خواهد بود که طبقه روایی او را نیز مشخص می‏سازد.

۲. ارتباطات علمی عبداللّٰه بن جعفر حمیری

عصری که او در قم زندگی می‏کرد، مقارن حضور گسترده اصحاب ائمه متأخر در این شهر است و به تبع، زمینه مراودات علمی او فراهم بوده است. مجموعه روایات او در کتب اربعه به ۱۸۲ روایت می‏رسد که با عناوینی همچون عبداللّٰه بن جعفر (۷۵ روایت)، عبداللّٰه بن جعفر الحمیری (۶۸ روایت)، و الحمیری (۳۹ روایت) آمده است. همچنین نمی‏توان از گستردگی نقل مرحوم صدوق از او گذشت؛ چه آنکه در فقیه و غیر از آن به واسطه پدرش و محمد بن موسی متوکل از او

1.. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۱۴۱.

2.. اردبیلی، جامع الرواة، ج۱، ص۴۷۹.

3.. تستری، قاموس الرجال، ج۶، ص۲۹۱.


جستارهایی در مدرسه کلامی قم
280

نظر می‏آید او هیچ‏یک از این دو امام بزرگوار را مستقیماً زیارت نکرده است. شاهد این ادعا علاوه بر نقل نکردن روایت مستقیمی از ایشان عبارتی است که شیخ در ترجمه احمد بن عبیداللّٰه بن یحیی بن خاقان آورده: «او در مجلسی توصیف امام عسکریعلیه السلام را دارد که ابن ابی‏جید از عبداللّٰه بن جعفر حمیری به ما خبر داده است. گفت: من و جماعتی از آل سعد بن مالک و آل طلحه و گروهی از تجار در یازدهم شعبان سال ۲۷۸ در مجلس احمد بن عبیداللّٰه در کوره قم حاضر شدیم. او درباره اشخاصی که از علویان و آل ابی‏طالب در سامرا دیده بود یاد کرد، پس احمد بن عبیداللّٰه گفت: در میان علویان سامراء مردی را مانند مردی که روزی نزد پدرم ملاقات کردم ندیدم. به حسن بن علی می‏گفتند... سپس توصیف آن حضرت را آغاز کرد و...».۱ ضمن آنکه به شهادت تاریخ، یگانه سفر او به عراق در سال ۲۹۷ و ۲۹۸ رخ داده که پس از شهادت حضرت عسکریعلیه السلام بوده است. به همین دلیل ابن داود او را در زمره «من لم‏یرو عن واحد منهم» آورده است.۲

پنج. شاگردان

نام مجموعه شاگردانی که از حمیری نقل حدیث کرده‏اند چنین است:

أحمد بن محمد، سعد بن عبد‏اللّٰه، علی بن حسین(بن بابویه قمی)، محمد بن علی بن حسین (صدوق)، محمد بن أحمد بن یحیى، محمد بن سعید اذربیجانی، محمد بن عبد‏اللّٰه، محمد بن علی بن محبوب، محمد بن یحیى عطار، محمد بن حسن بن أحمد بن ولید، محمد بن حسین بن أحمد، محمد بن قولویه، محمد بن موسی بن متوکل.

از نظر حجم روایت از او نیز ترتیب بیشترین نقل به قرار زیر است: محمد بن یحیى عطار ۴۲ مورد، محمد بن عبداللّٰه بن جعفر حمیرى هجده مورد، سعد بن عبداللّٰه قمی یازده مورد، محمد بن یعقوب کلینى نُه مورد، علی بن حسین بن بابویه قمى ‏هشت مورد، محمد بن احمد بن یحیى بن عمران اشعری شش مورد.

1.. طوسی، فهرست، ص۸۱، رقم ۱۰۲.

2.. ابن داود، رجال، ص۴۰۱، رقم ۶۰.

  • نام منبع :
    جستارهایی در مدرسه کلامی قم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران؛ زیر نظر محمدتقی سبحانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 17811
صفحه از 356
پرینت  ارسال به