181
جستارهایی در مدرسه کلامی قم

کلینى، که علّان کلینى رازى دایى‏اش بوده است، استاد برجسته عالمان ما به روزگار خودش در رى بوده است. وى موثق‏ترین مردم در حدیث‏گزارى بوده است. کلینى کتاب کافى را طى بیست سال نگاشته است… و ما تمام کتاب‏هاى ایشان را از گروهى از استادان خویش نقل کرده‏ایم».۱

شیخ الطائفه (متوفاى ۴۶۰) درباره کلینى فرموده است: «محمد بن یعقوب کلینى، با کنیه ابوجعفر اعور، فردى والاقدر و آشنا به روایات است که تألیفات بسیارى از جمله کتاب معروف به کافى دارد و ما کتاب‏هاى ایشان را در کتاب خود به نام الفهرست معرفى کرده‏ایم».۲

همو در الفهرست می‏گوید: «محمد بن یعقوب کلینى که کنیه‏اش ابوجعفر است، فردى مورد وثوق و دانا به روایات است و کتاب‏هایى از جمله کافى دارد که شامل سى کتاب است و نخستین بخش آن، کتاب عقل و فضیلت علم نام دارد… شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان تمام کتاب‏هاى ایشان را براى ما گزارش کرده است».۳

شیخ صدوق (متوفاى ۳۸۱) با عنوان «الشیخ الفقیه»، کلینى را ستوده است.۴

شیخ مفید، دیگر اسطوانه بزرگ تشیع (متوفاى ۴۱۳)، در مقام ستایش کتاب کافى، آن را از بزرگ‏ترین کتاب‏هاى شیعه و پرفایده‏ترین آنها دانسته است۵ و این سخن گواه عظمت نویسنده کتاب نیز هست.

رجالیان متأخر شیعه نیز، هریک به نیکوترین شکل، کلینى را ستوده‏اند که برای رعایت اختصار از بازگویى اقوالشان خوددارى و تنها منابع آن سخنان را یادآورى مى‏کنیم.۶

دانشمندان رجالى معتبر اهل سنت نیز هریک به‏گونه‏اى از کلینى به عظمت و نیکى یاد کرده‏اند. کهن‏ترین منبعى که یافته‏ایم، مربوط به عبدالغنى بن سعید الازدى المصرى (متوفاى ۴۰۷ق) است که کلینى را ستوده است.۷

پس از او، حافظ، ابن ماکولا (متوفاى ۴۷۵ق) درباره کلینى گوید: «کلینى به ضم کاف و لام

1.. نجاشى، رجال، ص۲۶۶ و ۲۶۷.

2.. طوسى، رجال، ص۴۳۹، رقم۶۲۷۷.

3.. همو، فهرست، ص۲۱۰ و۲۱۱، رقم۶۰۲.

4.. مجلۀ علوم الحدیث، شمارۀ۱، ص۲۱۸، به نقل از فضل الکوفة و مساجدها، ص۴۹.

5.. ر.ک: مهدوى راد، نگاهى به جوامع حدیثى شیعه، ص۱۹.

6.. ر.ک: الکلینى والکافى، ص۲۰۲؛ مجلۀ علوم الحدیث، ش۱، ص۱۱۸؛ ثامر هاشم حبیب العمیدى، الشیخ الکلینى البغدادى و کتابه الکافى، ص۱۴۰ و۱۴۳.

7.. ر.ک: مجلۀ علوم الحدیث، ش۱، ص۲۱۹.


جستارهایی در مدرسه کلامی قم
180

بعضى دیگر از دانشیان، با توجه به گفته محققى مانند ابن اثیر جزرى که کلینى را مجدد در رأس سده سوم هجرى شمرده است، نتیجه گرفته‏اند که او مى‏بایست در سال ۳۰۰ هجرى، در سن کمال بوده و مقدارى بیش از چهل بهار بر وى گذشته باشد؛ یعنى در عصر امام عسکرىعلیه السلام متولد شده باشد.۱

به هر رو، این مسئله چندان مهم نیست، بلکه مهم‏تر از آن این است که ایشان در عصرى بسیار پرحادثه، یعنى دوران غیبت صغراى امام زمانعلیه السلام مى‏زیسته و با زمان‏شناسىِ ستودنى خویش، توانسته رسالت خود را به بهترین شکل به انجام رساند و عقل‏گرایى خود را به‏خوبى آشکار سازد.

در مورد خاندان کلینى گفتنى است که پدر بزرگوار ایشان، یعقوب بن اسحاق، از عالمان بزرگ دین بوده و هم اکنون نیز آرامگاه او در کلین، مشهور است و جز این، اطلاع دیگری از او در دست نیست.۲ مادر او از خاندانى دانشمند بوده و نزدیکان وى، از قبیل جدّ و پدر، عمو و برادرش، همه از برگزیدگان و دانشوران بزرگ بوده‏اند.۳

در مجموع، تبارى بزرگ و دانشمند، محمد بن یعقوب کلینى را در آغوش خود پروریده و او را به عالم اسلام تقدیم کرده است.

ابعاد شخصیت کلینى

مى‏توان مدعى شد که شیخ کلینى از وثاقت و اعتبار کامل برخوردار بوده و شخصیت برجسته و چند بعدى ایشان سبب شده از دیرباز تا به حال، کسى از سیره‏نگاران سخنى در قدح وى نگوید و در عوض هرکس به‏گونه‏اى او را مدح کند. اکنون نگاهى به دیدگاه‏هاى بزرگان درباره ایشان مى‏افکنیم:

رجالى بزرگ شیعه، ابوالعباس نجاشى (متوفاى ۴۵۰) درباره او می‏گوید: «محمد بن یعقوب

1.. عبدالرسول، الکلینى و الکافى، ص۱۲۵ و۱۲۷؛ نیز مجلۀ علوم الحدیث، ش۱، ص۱۹۵.

2.. موسوى خوانسارى، روضات الجنات، ج۶، ص۱۰۸.

3.. ر.ک: مجلۀ علوم الحدیث، ش۱، ص۱۹۷ و۱۹۸؛ نیز دربارۀ محمد بن ابراهیم، جد مادرى کلینى، ر.ک: طوسى، رجال، رقم۶۲۷۹، ص۴۳۹؛ نیز دربارۀ احمد بن ابراهیم، عموى مادر کلینى، طوسى، رجال، رقم۵۹۲۰، ص۴۰۷؛ نیز دربارۀ على بن محمد بن ابراهیم، معروف به علّان، دایى محمد بن یعقوب کلینى، ر.ک: نجاشى، رجال، ص۱۸۴.

  • نام منبع :
    جستارهایی در مدرسه کلامی قم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران؛ زیر نظر محمدتقی سبحانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 17807
صفحه از 356
پرینت  ارسال به