غیر آن نیافته است.۱ این در حالی است که مرحوم خویی فقط دو روایت را به نقل مستقیم او از امام در کتب اربعه منتسب میداند.۲ روایت دیگری نیز از حضرت جوادعلیه السلام در کتاب عیون اخبار الرضاعلیه السلام به چشم میخورد. پس مجموع روایات مستقیم او از امام به عدد ۳ میرسد. با توجه به آنکه روایات وی در کتب اربعه مکاتبه است، تنها یک احتمال در توجیه فرمایش مرحوم تستری در مورد نبود روایات او در کتب اربعه در ذهن باقی میماند و آن، نقل مستقیم شفاهی است. لکن اشکال بر ایشان نسبت به سایر منابع به قوت خود باقی است. این روایات را در پی میآوریم:
روایت اول
محمد بن یحیی عن احمد بن محمد عن محمد بن خالد البرقی، قال: کتبت إلی ابیجعفر الثانیعلیه السلام: هل یجوز أن یخرج عما یجب فی الحرث من الحنطة و الشعیر و ما یجب علی الذهب دراهم بقیمة ما یَسوی ام لایجوز الا أن یخرج من کل شیء ما فیه؟ فأجابعلیه السلام: «أیما تیسّر یُخرج».۳
روایت دوم
احمد بن محمد بن عیسی عن ابیعبداللّٰه البرقی، قال: کتبت الی ابیجعفرعلیه السلام: أیجوز ـ جعلت فداک ـ الصلاة خلف من وقف علی ابیک و جدک ـ صلوات اللّٰه علیهما ـ فأجابعلیه السلام: «لاتصلّ».۴
روایت سوم
حدثنا محمد بن عمر الحافظ البغدادی، قال: حدثنا أبومحمد الحسن بن علی الممتع، قال: حدثنا حمدان بن المختار، قال: حدثنا محمد بن خالد البرقی، قال: حدثنی سیدی أبوجعفر محمد بن علیعلیه السلام عن ابیه علی بن موسی الرضاعلیه السلام عن ابیه موسی بن جعفرعلیه السلام، قال: حدثنی الأجلح
1.. تستری، قاموس الرجال، ج۹، ص۲۴۹ ـ ۲۵۲، شمارۀ ۶۶۷۹.
2.. خویی، معجم رجال الحدیث، ج۱۶، ص۶۷، شمارۀ ۱۰۶۸۸.
3.. کلینی، الکافی، ج۳، ص۵۵۹، ح ۱؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ج۴، ص۹۵؛ صدوق، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۳۲، ح۵۲.
4.. طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۲۸، ح۱۰؛ صدوق، همان، ج۱، ص۳۷۹، ح۱۱۱۲.
