199
جستارهایی در مدرسه کلامی بغداد

۱۰. حسن بن حسین نوبختی

حسن بن حسین بن علی نوبخت (۳۲۰ ـ ۴۰۲ق) یکی از متکلمان امامیه و از تبار خاندان بنی‌نوبخت است. پدر او در شمار دبیران خلافت عباسیان قرار داشت.۱ نوبختی نزد مشایخ اهل سنت مانند علی بن عبداﷲ مبشر واسطی و حسین بن اسماعیل محاملی دانش آموخت.۲ کسانی چون احمد بن محمد برقانی (م۴۲۵ق) و عبداﷲ بن احمد ازهری(م۴۳۵ق) از شاگردان وی به شمار می‏‏‏‏‏‏روند.۳ عالمان اهل سنت با آنکه نوبختی را صدوق می‏‏‏‏‏‏دانند، از او با تعبیر «رافضی ردی المذهب» یاد می‏کنند.۴ وی را به پذیرش دیدگاه معتزلیان نیز متهم کرده‏‏‏اند.۵ البته از اندیشه‏‏‏های کلامی نوبختی در منابع سخنی به میان نیامده است. با توجه به عمر طولانی‏اش احتمال می‏‏‏‏‏‏رود در انتقال میراث علمی آل نوبخت به متکلمان امامی بغداد اثرگذار بوده باشد.

۱۱. ابوبکر بغدادی

محمد بن قاسم بغدادی با محمد بن همام اسکافی (م۳۳۶) معاصر بوده است. در بین رجال‏‏‏شناسان، تنها نجاشی او را از اهل بغداد و متکلم معرفی می‏‏کند.۶ دیگر هیچ‏‏‏‏گونه گزارشی از زندگانی و دیدگاه‏‏‏هایش در دست نداریم. افزون بر این، از او روایتی در متون روایی شیعه به چشم نمی‏‏‏خورد. او تنها یک اثر و آن هم کلامی به نام الغیبة از خود برجای گذاشته است که نجاشی بدان اشاره می‏‏‏‏‏‏کند.۷

۱۲. فضل بن عبدالرحمن بغدادی

او از متکلمان چیره دست شیعه است که در علم کلام بسیار مهارت داشته است.۸ از ولادت و وفات و نیز محل زندگی و افکارش هیچ گزارشی در دست نیست. تنها نجاشی می‏‏‏‏نویسد: او کتاب نسبتاً بزرگی درباره امامت نگاشته که نزد حسین بن عبیداﷲ غضائری موجود بوده است.۹

1.. ذهبی، تذکرة الحفاظ، ص۱۰۶۲.

2.. خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۳۰۹ و ۳۱۰.

3.. همان.

4.. نجاشی، رجال، ص۳۸۱.

5.. همان، ص۳۸۱.

6.. همان، ص۳۰۷.

7.. همان.


جستارهایی در مدرسه کلامی بغداد
198

حقانیت و فضیلت امام علی علیه السلام۱ و نیز در موضوعات اخلاقی و تربیتی۲ و تاریخی۳ باقی‌مانده است. به نقل از نجاشی طوسی به واسطه شیخ مفید مصنفات ابوالجیش عبارت‌اند از:

۱. النکت والاغراض فی الامامة؛ ۲. المثالب که به نام قد فعلت فلا تلم نیز خوانده می‏‏‏‏شود و در مذمت خلفای نخستین و بنی‏‏‏امیه بوده است؛ ۳. نقض العثمانیة علی الجاحظ؛ ۴. الرد علی من جوز القدیم البطلان؛ ۵. الانسان و أنه غیر هذه الجملة؛ ۶. کتاب مجالسة مع المخالفین فی معان مختلفة؛ ۷. الارزاق و الآجال؛ ۸. نقض ما روی من مناقب الرجال؛۴ گویا ابوالجیش در این کتاب فضایل ادعایی برخی از صحابه را نقد و رد کرده است و ۹. خصال الکمال.۵ با توجه به اینکه ابن شهرآشوب پاره‏ای از مطالب این کتاب را در مناقب آل ابی‏طالب ذکر کرده است۶ می‏‏‏‏توان دریافت که این اثر درباره ویژگی‏‏‏های برجسته حضرت امیر علیه السلام بوده است.

۹. طاهر غلام ابوالجیش

ابویاسر، معروف به غلام ابوالجیش، از متکلمان امامیه است. درباره وی گزارش‏های پراکنده و اندکی در برخی از منابع موجود است. ابن ندیم او را در زمره دانشمندان متکلم امامی قرار می‏‏‏‏دهد.۷ شیخ طوسی نیز او را متکلم و از شاگردان ابوالجیش (م ۳۶۷) معرفی می‏‏‏‏کند.۸

شیخ مفید نزد ابویاسر در محله باب خراسان بغداد تحصیل را آغاز کرد۹ و با راهنمایی وی برای فراگیری علم کلام و تکمیل معلومات به درس علی بن عیسی رمانی معتزلی عازم شد۱۰ و این موضوع از ارتباط وی با اندیشوران معتزله حکایت دارد.

ابویاسر کتاب‏هایی تألیف کرد که شیخ مفید همواره نزد شاگردانش از آنها یاد می‏‏‏‏کرد ولی نجاشی(م۴۵۰ق) تنها از کتاب کلام فی فدکِ وی نام برده است.۱۱

1.. مفید، الإرشاد، ج۱، ص۲۹، ۴۳، ۴۶و۴۷؛ طوسی، امالی، ص۹۴، ۲۲۹، ۲۳۲و۲۳۳.

2.. مفید، امالی، ص۳۱۰و۳۵۰؛ طوسی، امالی، ص۷۹، ۱۲۵و۱۶۵.

3.. مفید، الإرشاد، ج۱، ص۲۹؛ طوسی، امالی، ص۲۳۸.

4.. طوسی، فهرست، ص۲۵۱؛ نجاشی، رجال، ص۴۲۲.

5.. ابن‏ شهرآشوب، معالم العلماء، ص ۱۵۹.

6.. همو، مناقب آل ابی‌طالب، ج۱، ص۳۵۶.

7.. ابن ‏ندیم، فهرست، ص۲۲۶.

8.. طوسی، فهرست، ص۱۴۹.

9.. نجاشی، رجال، ص۲۰۸.

10.. ابن ‏ادریس، مستطرفات السرائر، ص ۶۴۸.

11.. نجاشی، همان.

  • نام منبع :
    جستارهایی در مدرسه کلامی بغداد
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعی از پژوهشگران، زیر نظر محمدتقی سبحانی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1395
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 39170
صفحه از 657
پرینت  ارسال به