عوامل شکلگیری مدرسه کلامی بغداد
سید علی حسینیزاده خضرآباد ۱
درآمد
پس از افول مدرسه کلامی کوفه در اواخر قرن دوم هجری و در پی فترتی چند دههای،۲ کلام امامیه بار دیگر از اوایل غیبت صغرا بهآرامی نشاط و پویایی خود را بازیافت. علاوه بر متکلمان بنام نوبختی،۳ معتزلیان شیعهشدهای مانند ابن قبه رازی و ابن مملک و همچنین متکلمان امامیِ کمتر شناختهشدهای مانند ابوالاحوص بصری و ابن جبرویه۴ با تألیف آثار مدون کلامی و تربیت شاگردان و ارائه یک دستگاه نو کلامی با رونق کلام امامیه، مدرسه کلامی بغداد را پایهگذاری کردند.۵ این مدرسه کلامی امامی در عصر شیخ مفید و سید مرتضی به اوج شکوفایی خود رسید و تا قرنها هیمنه خویش را بر کلام امامیه حفظ کرد. در یک نگاه کلی و جدا از تفاوت جریانهای مؤثر و فعال درون این مدرسه با یکدیگر، میتوان گفت این مدرسه کلامی، تفاوتهایی در روش و محتوا با مدرسه پیشین امامیه در کوفه داشت و دستگاه کلامی جدیدی ارائه داد که در نهایت با تقلیلگرایی در معارف عمیق امامیه آن را به مدرسه اعتزال نزدیک کرد.۶ البته این بدین معنا نیست که کلام امامیه در مدرسه کوفه صرفاً نقلی
1.عضو هیئت علمی پژوهشگاه قرآن و حدیث (پژوهشکدۀ کلام اهلبیت علیهم السلام)
sahz.whc@gmail.com
2.. سبحانی، «کلام امامیه؛ ریشهها و رویشها»، نقد و نظر، شمارۀ ۶۵، ص۲۸-۳۰.
3.. اقبال، خاندان نوبختی، ص۹۶-۱۴۰.
4.. برای آشنایی بیشتر با متکلمان ناشناختۀ امامی این عصر در بغداد ر.ک: موسوی تنیانی، «متکلمان ناشناختۀ امامی بغداد از غیبت صغرا تا دوران شیخ مفید»، نقد و نظر، شمارۀ ۶۶، ص۶۰-۷۸.
5.. ر.ک: حسینیزاده خضرآباد، «کلام امامیه پس از دوران حضور؛ نخستین واگراییها»، همین مجموعه.
6.. حسینیزاده خضرآباد، «نوبختیان در رویارویی با متکلمان معتزلی و امامی»، نقد و نظر، شمارۀ ۶۷، ص۱۷-۲۲.