۳. ایمان، مستوجب پاداش دائم است؛۱
۴. کسی که وارد بهشت شود و در آن استقرار یابد، هرگز به جهنم نمیرود؛۲
۵. نبودِ حیات در فلک و کواکبِ پیرامون آن؛۳
۶. همیشگی بودن عقاب کفر؛۴
۷. خداوند مستحق صفت ظالم، کاذب و کافر نیست؛۵
۸. کفار بدون شک معاقَباند؛۶
۹. خدا راضی بهکفر، شتم اولیا و تکذیب پیامبران خود نیست؛۷
۱۰. کسی که کبائر را حلال میداند، کافر است؛۸
۱۱. مرتکب کبیره کافر نیست و مخالفت خوارج، متأخر از اجماع است، بنابراین، مخالفت آنان آسیبی به اجماع نمیرساند؛۹
۱۲. خداوند جواهر را معدوم (فانی) و سپس آنها را اعاده میکند؛۱۰
۱۳. پیامبر صلی الله علیه و آله شفاعتِ پذیرفتهشدهای در امت خود دارد؛۱۱
۱۴. استحقاق عقاب به علت ارتکاب فعل قبیح؛۱۲
۱۵. سقوط عقاب پس از توبه؛۱۳
۱۶. اثبات عذاب قبر؛۱۴
۱۷. اجماع مانع از اثبات امامتِ بالنص برای حضرت علی علیه السلام پس از عثمان (یعنی به عنوان خلیفه
1.. همان، ج۱، ص۱۴۸.
2.. همان، ص۱۵۰.
3.. همان، ج۲، ص۳۰۳.
4.. همو، الذخیرة فی علم الکلام، ص۳۰۰.
5.. همان، ج۳، ص۱۹۲.
6.. همان، ص۵۰۵؛ همو، رسائل الشریف المرتضی، ج۳، ص۱۷.
7.. همو، رسائل الشریف المرتضی، ج۱، ص۱۴۲.
8.. همان، ص۱۵۵.
9.. همان، ص۱۵۶.
10.. همو، الذخیرة فی علم الکلام، ص۱۴۵.
11.. همان، ص۵۰۵؛ همو، رسائل الشریف المرتضی، ج۱، ص۱۵۰.
12.. همو، الذخیرة فی علم الکلام، ص۲۹۸.
13.. همان، ص۳۲۰.
14.. همان، ص۵۲۹.
