۶۸ . رجعت از ديدگاه قرآن كريم و عترت، حميد كردنژاد، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى اراك، استاد راهنما: حجه الاسلام محمّدرضا آشتيانى، استاد مشاور: حجه الاسلام على محمّد دهقان اشكذرى، ۱۳۷۴، ۱۱۰ ص.

اين تحقيق برآن است كه مسئله رجعت را در آينه وحى الهى و روايات معصومان عليهم السلام مورد بررسى دقيق قرار دهد و براى دفع شبهات منكران آرا و نظريات بزرگان عالم اسلام و بويژه علماى تشيّع را ارائه نمايد و اثبات كند كه مسئله رجعت، چه جايگاهى در كلام اولياى دين و علما دارد و براى اين منظور مهم، استدلالات منطقى علماى دين و ائمه اطهار عليهم السلام را براى روشن شدن مسئله، ارائه كرده است.
با مطالعه اى وسيع مى توان پذيرفت كه تعداد زيادى از آيات قرآن كريم، به مسئله رجعت ائمه اطهار عليهم السلام و پيامبران و صلحا اشاره دارند. از سوى ديگر، مى توان كلام بسيار متين و پُر مغز و سنجيده معصومان عليهم السلام را در قالب احاديث و روايات مشاهده كرد كه جوابى دندان شكن به شبهات منكران رجعت است. علماى دين نيز از اين مسئله غفلت نورزيده اند و به دليل احساس خطر شبهات منكران ، دست به خلق آثار ارزشمندى در اين زمينه زده اند كه اين آثار، در وقايع مختلف تاريخى از جمله جنگ ها از بين رفته است.
اين پايان نامه از پنج فصل فراهم آمده است:
فصل اوّل، مطالبى درباره تاريخچه بحث، فرضيات مسئله، اهداف و حدود بحث، تعريف اصطلاحات پژوهشى، تعريف رجعت، رجعت در قرآن، رجعت از ديدگاه اهل بيت عليهم السلام، صحابيان و رجعت، و اجماع علما بر مسئله رجعت آمده است.
فصل دوم، بيان سير مطالعاتى محقّق در باب رجعت است. نگارنده در اين فصل ، بيشتر به معرّفى كتب تفسير پرداخته و منابع مطالعاتى اوّليه
خود را برشمرده است.
در فصل سوم، روش تحقيق، رهيافت تحقيق، طرح تحقيق، فن تحقيق و طرح تحليلى مسئله رجعت، عنوان شده است.
فصل چهارم تحت عنوان «ارائه و تجزيه و تحليل اطّلاعات»، از دو بخش تشكيل شده است در بخش اوّل، نگارنده به سير تاريخى بحث رجعت پرداخته و آن را از دو ديدگاه رجعت در آينه قرآن كريم و رجعت در آينه وحى و عترت، بررسى نموده است . در اين قسمت، علاوه بر ذكر احاديث نبوى و احاديث ائمه اطهار عليهم السلام ، برخى از ادعيه و اذكار و زيارات وارد شده كه در آنها به مسئله رجعت اشاره يا تصريح شده، آمده است.
وى در بخش دوم اين فصل، يوم اللّه رجعت و نشانه هاى آن را بازگو نموده و از رجعت پيامبران پيشين و رسول گرامى اسلام، صلحاى پيشين، بعضى صحابيان و ائمه معصوم ، سخن به ميان آورده است.
نگارنده در بخش مربوط به وجود نازنين حضرت ولى عصر(عج)، نُه شبهه از شبهات منكران رجعت را با پاسخ آنها را بيان كرده است.
آخرين بحث اين پايان نامه، بحث از اجماع علماى شيعه در مورد رجعت است، او در اين زمينه، قول شيخ حرّ عاملى، علاّمه مجلسى، شيخ صدوق، شيخ مفيد و سيّد بن طاوس را در كتاب هايشان در باب رجعت ذكر نموده و در آخر نيز به قول مفسّرانى چون زمخشرى و علاّمه طباطبايى درباره حقّانيت رجعت، تمسّك جسته است.
فصل پنجم نيز درباره استنتاجات كلّى بحث و نتيجه گيرى از ادلّه وارد شده در باب حقّانيت و حتميت رجعت است كه در آن، توصيه هايى نيز نموده است.