349
حج و عمره در قرآن و حديث

نامگذارى به «منى»

۶۱۵.امام رضا عليه السلام :علّت آن كه به منى، منى گفته شده، اين است كه جبرئيل، در آن جا به ابراهيم عليه السلام گفت : هرچه مى خواهى از خداوند تمنّا كن . حضرت ابراهيم عليه السلام هم در دل خود از خدا خواست كه به جاى فرزندش اسماعيل عليه السلام ، قوچى به عنوان فديه قرار داده شود و خداوند متعال دستور دهد كه آن را سر ببرد . خداوند هم خواسته او را داد .

آداب فرود آمدن در منى

قرآن :

«وچون آداب ويژه حجّ خود را به جاى آورديد، همان گونه كه پدران خود را به ياد مى آوريد، يا با ياد كردنى بيشتر، خدا را به ياد آوريد. و از مردم كسى است كه مى گويد: پروردگارا، به ما، در همين دنيا عطاكن و حال آن كه براى او در آخرت نصيبى نيست» .

حديث :

۶۱۶.حلبى:از ايشان (امام صادق عليه السلام ) درباره فرموده خداوند (خدا را ياد كنيد ، آنگونه كه پدرانتان را ياد مى كنيد ، يا بيشتر) پرسيدم . فرمود : مشركان در روزهاى تشريق ، در منى به نياكان خود افتخار مى كردند و مى گفتند : پدر ما چنين و چنان بود و فضايل آن ها را ياد مى كردند . خداوند فرمود : «خدا را ياد كنيد همانگونه كه پدرانتان را ياد مى كنيد يا بيشتر» .

۶۱۷.امام صادق عليه السلام ـ در شرح آيه «و خدا را در روزهايى معيّن ياد كنيد» ـ: آن ها، روزهاى تشريق ۱ است. مردم پيشتر در منى پس از قربانى به تفاخر مى پرداختند. يكى مى گفت: پدرم چنين و چنان مى كرد. خداى متعال فرمود: «چون از عرفات كوچ كرديد، خدا را ياد كنيد، همچون ياد كردن پدرانتان، يا بيشتر» و تكبير آن است كه بگويى: «خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است، معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است، خدا بزرگتر است وحمد از آن اوست، خدا بزرگتر است، بر اينكه ما را هدايت كرد، خدا بزرگتر است، بر اين كه از چهارپايان به ما روزى داد».

۶۱۸.محمد بن مسلم :از امام صادق عليه السلام درباره آيه «و خدا را در روزهاى معيّنى ياد كنيد» پرسيدم فرمود : مقصود ، تكبير در روزهاى تشريق ، از نماز ظهر روز قربان تا نماز صبح روز سوّم است و در شهرها تكبير پس از ده نماز است . اگر پس از نماز اوّل ، كوچ كرد ، اهل شهرها از تكبير گفتن دست بردارند و هركس در منى ماند و نماز ظهر و عصر را آن جا خواند ، پس تكبير بگويد .

1.روزهاى ۱۰، ۱۱ و ۱۲ ماه ذى حجه.


حج و عمره در قرآن و حديث
348

وَجهُ تَسمِيَةِ مِنى

۶۱۵.الإمام الرضا عليه السلام :العِلَّةُ الَّتي مِن أجلِها سُمِّيَت مِنى مِنى ، أنَّ جَبرَئيلَ عليه السلام قالَ هُناكَ لاِءِبراهيمَ عليه السلام : تَمَنَّ عَلى رَبِّكَ ما شِئتَ . فَتَمَنّى إبراهيمُ في نَفسِهِ أن يَجعَلَ اللّهُ مَكانَ ابنِهِ إسماعيلَ كَبشًا يَأمُرُهُ بِذَبحِهِ فِداءً لَهُ ، فَاُعطِيَ مُناهُ ۱ .

أدَبُ النُّزولِ بِها

الكتاب

«فَإِذا قَضَيتُم مَناسِكَكُم فَاذكُرُوا اللّهَ كَذِكرِكُم آباءَكُم أو أشَدَّ ذِكرًا فَمِنَ النّاسِ مَن يَقولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنيا وما لَهُ فِي الآخِرَةِ مِن خَلاقٍ ۲

الحديث

۶۱۶.الحَلَبِيُّ عَنِ الإِمامِ الصّادِقِ عليه السلام :سَأَلتُهُ عَن قَولِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ : «اُذكُرُوا اللّهَ كَذِكرِكُم آباءَكُم أو أشَدَّ ذِكرًا» ، قالَ عليه السلام : كانَ المُشرِكونَ يَفتَخِرونَ بِمِنى إذا كانَ أيّامُ التَّشريقِ ، فَيَقولونَ : كانَ أبونا كَذا وكانَ أبونا كَذا ، فَيَذكُرونَ فَضلَهُم ، فَقالَ : «اُذكُرُوا اللّهَ كَذِكرِكُم آباءَكُم أو أشَدَّ ذِكرًا ۳

۶۱۷.الإمام الصادق عليه السلام ـ فيقَولِ اللّهِعَزَّوجَلَّ: «واذكُرُوا اللّهَ في أيّامٍ مَعدوداتٍ ۴ » ـ: هِيَ أيّامُ التَّشريقِ ، كانوا إذا أقاموا بِمِنى بَعدَ النَّحرِ تَفاخَروا ، فَقالَ الرَّجُلُ مِنهُم : كانَ أبي يَفعَلُ كَذا وكَذا ، فَقالَ اللّهُ جَلَّ ثَناؤُهُ : «فَإِذا أفَضتُم مِن عَرَفاتٍ فَاذكُرُوا اللّهَ كَذِكرِكُم آباءَكُم أو أشَدَّ ذِكرًا» . والتَّكبيرُ «اللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ ، لا إلهَ إلاَّ اللّهُ واللّهُ أكبَرُ ، اللّهُ أكبَرُ وللّهِِ الحَمدُ ، اللّهُ أكبَرُ عَلى ما هَدانا ، اللّهُ أكبَرُ عَلى ما رَزَقَنا مِن بَهيمَةِ الأَنعامِ» ۵ .

۶۱۸.مُحَمَّدُ بنُ مُسلِم :سَأَلتُ أبا عَبدِاللّهِ عليه السلام عَن قَولِ اللّهِ عَزَّوجَلَّ : «واذكُرُوا اللّهَ في أيّامٍ مَعدوداتٍ» ، قالَ : التَّكبيرُ في أيّامِ التَّشريقِ مِن صَلاةِ الظُّهرِ مِن يَومِ النَّحرِ إلى صَلاةِ الفَجرِ مِن يَومِ الثّالِثِ ، وفِي الأَمصارِ عَشرُ صَلَواتٍ ، فَإِذا نُفِرَ بَعدَ الاُولى أمسَكَ أهلُ الأَمصارِ ، ومَن أقامَ بِمِنى فَصَلّى بِهَا الظُّهرَ والعَصرَ فَليُكَبِّر ۶ .

1.عيون أخبار الرضا عليه السلام : ۲ / ۹۱ ، علل الشرائع : ۴۳۵ / ۲ كلاهما عن محمّد بن سنان .

2.البقرة : ۲۰۰ .

3.السرائر : ۳ / ۵۶۵ .

4.البقرة : ۲۰۳ .

5.الكافي : ۴ / ۵۱۶ / ۳ عن منصور بن حازم .

6.الكافي : ۴ / ۵۱۶ / ۱ .

  • نام منبع :
    حج و عمره در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: عبدالهادی مسعودی، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4720
صفحه از 655
پرینت  ارسال به