۳۷۷.خالد بن ربعى :امير المؤمنين عليه السلام براى كارى كه داشت ، وارد مكه شد . باديه نشينى را ديد كه به پرده هاى كعبه درآويخته شده و چنين مى گويد : «اى صاحب خانه! خانه، خانه تو و مهمان ، مهمان توست و هرمهمانى از مهمانى اش بهره اى دارد . پس امشب نصيب مرا ، آمرزشم قرار ده» . پس حضرت عليه السلام به اصحابش فرمود : آيا سخن باديه نشين را مى شنويد؟ گفتند : آرى . فرمود : خداوند ، بزرگوارتر از آن است كه مهمانش را ردّ كند .
۳۷۸.امام صادق عليه السلام :مهمان خداوند ، كسى است كه به حج و عمره رود پس او تا به خانه اش برگردد ، ميهمان خداست .
۳۷۹.امام صادق عليه السلام ـ در عرفات ـ: خدايا . . . من مهمان توام ، پس بهره ام را در اين شب بهشت قرار ده .
۳۸۰.امام صادق عليه السلام :در پاسخ كسى كه از آن حضرت پرسيد : « چرا روزه در ايّام تشريق مكروه است؟» ـ : چون كه اين گروه ، زوّار خدا و در مهمانى اويند . و سزاوار نيست كه مهمان ، نزد كسى كه به زيارتش رفته و او را مهمان كرده است ، روزه بگيرد .
ج ـ در ضمانت خداى سبحان
۳۸۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حج گزار ، چه در رفتن و چه بازگشتن ، در ضمانت خداست . پس اگر در سفرش به او رنج و خستگى برسد ، به خاطر آن ، گناهانش آمرزيده مى شود و در برابر هرگامى كه برمى دارد ، هزار درجه در بهشت بالامى رود، ومقابل هرقطره بارانى كه به او ببارد، پاداش يك شهيد دارد .
۳۸۲.امام صادق عليه السلام :حج گزار و عمره گزار در ضمانت خدايند . اگر در راهِ رفتنِ به حج بميرد ، خداوند گناهانش را مى آمرزد و اگر در حال احرام بميرد ، خداوند او را لبّيك گوى بر مى انگيزاند و اگر در يكى از دو حرم (خانه خدا و حرم پيامبر) بميرد ، خداوند او را در زمره ايمن شدگان [از عذاب ] محشورمى كند واگر در بازگشت بميرد، خداوندهمه گناهانش را مى آمرزد .
۳۸۳.امام صادق عليه السلام :حج و عمره ، دو بازار از بازارهاى آخرت است . كسى كه پيوسته به حج و عمره رود ، در ضمانت خداست . اگر او را باقى بدارد ، به خانواده اش مى رساند و اگر او را بميراند ، وارد بهشتش مى كند .
