۱ / ۴

حدود حرم

۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :جبرئيل، آدم را از صفا و حوّا را از مروه فرود آورد و در خيمه اى آن دو را جمع كرد. ستون خيمه از ياقوت سرخ بود. روشنايى و فروغ آن، كوه هاى مكه و اطراف آن را روشن ساخت، تا هرجا كه نور آن ستون گسترش يافت، خداوند آن جا را حرم قرار داد. پس امروز محدوده حرم جاهايى است كه فروغ ستون به آن جا رسيد. خداوند به احترام آن خيمه و ستون، آن را حرم قرار داده، چرا كه آن ها از بهشت اند.

۷۷.امام باقر عليه السلام :خداوند چهار فرسخ در چهار فرسخ از حرمش را، حرام كرد كه گياهش را بچينند و درختش را قطع كنند. مگر درختِ اِذخر را.

۷۸.احمد بن محمّد بن ابى نصر بزنطى:از امام رضا عليه السلام درباره حرم و محدوده آن پرسيدم و اين كه چرا محدوده آن برخى نزديكتر و برخى دورتر است. حضرت فرمود: خداوند چون آدم عليه السلام را از بهشت فرود آورد، او را بر كوه ابو قبيس فرود آورد. آدم از احساس وحشت و از اين كه آن چه را در بهشت مى شنيد، نمى شنود، به پروردگارش شكايت كرد. خداوند ياقوت سرخى را فرود آورده در محلّ كعبه قرار داد. آدم بر گرد آن طواف مى كرد و نور آن تا محدوده حرم مى رسيد. حدّ و حريم آن نشانه گذارى شد، خداوند هم آن را حرم قرار داد.

توضيحى پيرامون حدود حرم

حدود حرم در روايات و اقوال علما يك بريد در يك بريد تعيين شده است و چون هر بريد چهار فرسخ شرعى است ، مساحت تقريبى حرم شانزده فرسخ مربع مى شود ^۱ اين مساحت كه اندكى از مكّه بزرگتر است، به عنوان حرم امن

۱ / ۴

حُدودُ الحَرَمِ

۷۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :أنزَلَ جَبرَئيلُ آدَمَ مِنَ الصَّفا ، وأنزَلَ حَوّاءَ مِنَ المَروَةِ ، وجَمَعَ بَينَهُما فِي الخَيمَةِ . وكانَ عَمودُ الخَيمَةِ قَضيبَ ياقوتٍ أحمَرَ ، فَأَضاءَ نورُهُ وضَوؤُهُ جِبالَ مَكَّةَ وما حَولَها ، وكُلَّمَا امتَدَّ ضَوءُ العَمودِ فَجَعَلَهُ اللّهُ حَرَمًا فَهُوَ مَواضِعُ الحَرَمِ اليَومَ كُلُّ ناحِيَةٍ مِن حَيثُ بَلَغَ ضَوءُ العَمودِ ، فَجَعَلَهُ اللّهُ حَرَمًا لِحُرمَةِ الخَيمَةِ والعَمودِ ؛ لِأَنَّهُنَّ مِنَ الجَنَّةِ ^۱ .

۷۷.الإمام الباقر عليه السلام :حَرَّمَ اللّهُ حَرَمَهُ ـ بَريدًا في بَريدٍ ـ أن يُختَلى خَلاهُ ويُعضَدَ شَجَرُهُ ، إلاّ شَجَرَةَ الاءِذخِرِ ^۲ .

۷۸.أحمَدُ بنُ مُحَمَّدِ بنِ أبي نَصرٍ البَزَنطِيّ :سَأَلتُ أبَا الحَسَنِ الرِّضا عليه السلام عَنِ الحَرَمِ وأعلامِهِ : كَيفَ صارَ بَعضُها أقرَبَ مِن بَعضٍ ، وبَعضُها أبعَدَ مِن بَعضٍ ؟
فَقالَ : إنَّ اللّهَ عَزَّوجَلَّ لَمّا أهبَطَ آدَمَ عليه السلام مِنَ الجَنَّةِ أهبَطَهُ عَلى أبي قُبَيسٍ ، فَشَكا إلى رَبِّهِ عَزَّوجَلَّ الوَحشَةَ وأنَّهُ لا يَسمَعُ ما كانَ يَسمَعُ فِي الجَنَّةِ ، فَأَهبَطَ اللّهُ عَزَّوجَلَّ إلَيهِ ياقوتَةً حَمراءَ ، فَوَضَعَها في مَوضِعِ البَيتِ ، فَكانَ يَطوفُ بِها آدَمُ عليه السلام وكانَ ضَوؤُها يَبلُغُ مَوضِعَ الأَعلامِ ، فَعُلِّمَتِ الأَعلامُ عَلى ضَوئِها ، فَجَعَلَهُ اللّهُ حَرَمًا ^۳ .