مطالبه بدهكار

۵۵.سماعة بن مهران از امام صادق عليه السلام پرسيد: مردى به من مالى بدهكار است. مدّتى از چشمم پنهان بود، تا اينكه او را در حال طواف كعبه ديدم. آيا مال خود را از او طلب كنم؟ حضرت فرمود: نه، به او سلام نده و هراسانش مكن، تا آن كه از حرم بيرون رود.

نكته

على بن بابويه فرموده است: اگر بدهكار را در حرم بيابد، جايز نيست كه از او مطالبه كند، مگر آن كه در حرم به او قرض داده باشد. علامه حلّى در «مختلف الشيعه» فرموده: به نظر من اگر قرض دادن در خارج حرم بوده، مطالبه آن در حرم كراهت دارد، ولى حرام نيست. شهيد در «دروس» فرموده: اگر بدهكار به حرم پناهنده شود، مطالبه از او حرام است. روايت دلالت دارد كه اگر بدهكار را در حرم يافت، مطالبه حرام است و قصد پناهندگى به حرم شرط آن نيست.

مُطالَبَةُ الغَريمِ

۵۵.سَماعَةُ بنُ مِهرانَ عَن أبي عَبدِاللّهِ عليه السلام :سَأَلتُهُ عَن رَجُلٍ لي عَلَيهِ مالٌ ، فَغابَ عَنّي زَمانًا ، فَرَأَيتُهُ يَطوفُ حَولَ الكَعبَةِ ، أفَأَتَقاضاهُ مالي ؟ قالَ : لا ، لا تُسَلِّم عَلَيهِ ولا تُرَوِّعهُ حَتّى يَخرُجَ مِنَ الحَرَمِ ^۱ .

راجع : المختلف : ۱ / ۴۱۰ ، الدروس : ۳۷۲ ، جامع المقاصد : ۵ / ۱۰ ،
وسائل الشيعة : ۱۳ / أبواب مقدّمات الطواف / الباب ۳۰ .