467
حج و عمره در قرآن و حديث

۸۱۱.امام صادق عليه السلام :امام حسين عليه السلام در ذى حجّه عمره انجام داد. سپس روز ترويه (هشتم ذى حجّه) به سوى عراق حركت كرد، در حالى كه مردم به سوى منى مى رفتند و كسى كه نخواهد حج انجام دهد، عمره در ذى حجّه براى او اشكالى ندارد.

۸۱۲.امام صادق عليه السلام :عمره مفرده در ماه هاى حج اشكالى ندارد. سپس به سوى خانواده خود بر مى گردد.

۸۱۳. عمره مبتوله (بريده) آن است كه شخص، خانه خدا را طواف كند و سعى و صفا و مروه انجام دهد و از احرام درآيد. پس اگر خواست همان ساعت برگردد، بر مى گردد و كوچ مى كند.

۶ / ۶

عمره هاى پيامبر صلى الله عليه و آله

۸۱۴.امام صادق عليه السلام :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله سه عمره جدا جدا انجام داد: يكى عمره اى در ذى قعده كه از عُسفان احرام بست كه عمره حديبيّه است، يكى عمره اى كه از جُحفه محرِم شد كه عمره قضا بود، يكى هم عمره اى كه پس از بازگشت از جنگ حنين و طائف، از جعرانه احرام بست.

۸۱۵.ابن عبّاس:پيامبر صلى الله عليه و آله چهار عمره انجام داد: عمره حديبيّه، عمره قضا در سال بعد، سوم از جعرانه و چهارم همراه با حجّ خود.

۸۱۶.ابو اسحاق:از مسروق، عطاء و مجاهد پرسيدم. گفتند: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در ذى حجّه پيش از آن كه حج بگزارد، عمره كرد. و از براء بن عازب شنيدم كه مى گفت: پيامبر خدا صلى الله عليه و آله دوبار در ماه ذى قعده پيش از آن كه حج گزارد، عمره كرد.

۸۱۷.محرّش كعبى:پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، شبانه به قصد عمره از جعرانه بيرون آمد. شب به مكّه رسيد، عمره اش را انجام داد. همان شب بيرون شد و صبح در جعرانه بود، همچون كسى كه شب را آن جا باشد، هنگام ظهر فردا از وسط «سَرِف» ۱ بيرون شد، تا آن كه از راه اصلى آمد، راه جمع (مزدلفه) در ميان سرف. از اين رو عمره او بر مردم پوشيده ماند.

1.سَرِف: جايى نزديك به تنعيم در ده ميلى مكّه است.


حج و عمره در قرآن و حديث
466

۸۱۱.الإمام الصادق عليه السلام :قَدِ اعتَمَرَ الحُسَينُ بنُ عَلِيٍّ عليهماالسلام في ذِي الحِجَّةِ ، ثُمَّ راحَ يَومَ التَّروِيَةِ إلَى العِراقِ والنّاسُ يَروحونَ إلى مِنى ، ولا بَأسَ بِالعُمرَةِ في ذِي الحِجَّةِ لِمَن لا يُريدُ الحَجَّ ۱ .

۸۱۲.عنه عليه السلام :لا بَأسَ بِالعُمرَةِ المُفرَدَةِ في أشهُرِ الحَجِّ ثُمَّ يَرجِعُ إلى أهلِهِ ۲ .

۸۱۳.عنه عليه السلام :العُمرَةُ المَبتولَةُ يَطوفُ بِالبَيتِ وبِالصَّفا والمَروَةِ ثُمَّ يُحِلُّ ، فَإِن شاءَ أن يَرتَحِلَ مِن ساعَتِهِ ارتَحَلَ ۳ .

۶ / ۶

عُمُراتُ النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله

۸۱۴.الإمام الصادق عليه السلام :اِعتَمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله ثَلاثَ عُمَرٍ مُفتَرِقاتٍ : عُمرَةً في ذِي القَعدَةِ أهَلَّ مِن عُسفانَ ، وهِيَ عُمرَةُ الحُدَيبِيَةِ ، وعُمرَةً أهَلَّ مِنَ الجُحفَةِ ، وهِيَ عُمرَةُ القَضاءِ ، وعُمرَةً أهَلَّ مِنَ الجِعرانَةِ بَعدَما رَجَعَ مِنَ الطّائِفِ مِن غَزوَةِ حُنَينٍ ۴ .

۸۱۵.ابنُ عَبّاس :إنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه و آله اعتَمَرَ أربَعَ عُمَرٍ : عُمرَةَ الحُدَيبِيَةِ ، وعُمرَةَ القَضاءِ مِن قابِلٍ ، والثّالِثَةَ مِن جِعرانَةَ ، والرّابِعَةَ الَّتي مَعَ حَجَّتِهِ ۵ .

۸۱۶.أبو إسحاق :سَأَلتُ مَسروقًا وعَطاءً ومُجاهِدًا ، فَقالوا : اِعتَمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آلهفي ذِي القَعدَةِ قَبلَ أن يَحُجَّ . وسَمِعتُ البُراءَ بنَ عازِبٍ رَضِيَ اللّهُ عَنهُما يَقولُ : اِعتَمَرَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله في ذِي القَعدَةِ قَبلَ أن يَحُجَّ ، مَرَّتَينِ ۶ .

۸۱۷.مُحَرِّشٌ الكَعبِيّ :إنَّ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله خَرَجَ مِنَ الجِعرانَةِ لَيلاً مُعتَمِرًا ، فَدَخَلَ مَكَّةَ لَيلاً فَقَضى عُمرَتَهُ ، ثُمَّ خَرَجَ عَن لَيلَتِهِ فَأَصبَحَ بِالجِعرانَةِ كَبائِتٍ ، فَلَمّا زالَتِ الشَّمسُ مِنَ الغَدِ خَرَجَ مِن بَطنِ سَرِفٍ حَتّى جاءَ مَعَ الطَّريقِ ، طَريقِ جَمعٍ بِبَطنِ سَرِفٍ . فَمِن أجلِ ذلِكَ خَفِيَت عُمرَتُهُ عَلَى النّاسِ ۷ .

1.الكافي : ۴ / ۵۳۵ / ۴ عن معاوية بن عمّار ، و ح ۳ عن إبراهيم بن عمر اليمانيّ نحوه .

2.الكافي : ۴ / ۵۳۴ / ۱ وص ۵۳۵ / ۲ وزاد في آخره «إن شاء» كلاهما عن عبداللّه بن سنان .

3.الكافي : ۴ / ۵۳۷ / ۵ عن أبي بصير ، دعائم الإسلام : ۳۳۴ عن رسول اللّه صلى الله عليه و آلهنحوه .

4.الكافي : ۴ / ۲۵۱ / ۱۰ عن معاوية بن عمّار وص ۲۵۲ / ۱۳ عن أبان و ح ۱۴ عن سماعة ، الفقيه : ۲ / ۴۵۰ / ۲۹۴۳ كلّها نحوه ؛ الموطّأ : ۱ / ۳۴۲ / ۵۵ عن يحيى بن مالك نحوه ، مسند ابن حنبل : ۲ / ۵۹۹ / ۶۶۹۸ عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جدّه بمضمونه مختصرًا ، وراجع أخبار مكّة للفاكهيّ : ۵ / ۸۵ / ۲۸۹۰ .

5.الخصال : ۲۰۰/۱۱ ، المناقب لابن شهرآشوب : ۱/۱۷۶ نحوه ؛ سنن ابن ماجة : ۲ / ۹۹۹ / ۳۰۰۳، صحيح البخاريّ : ۲ / ۶۳۱ / ۱۶۸۸ و ۱۶۸۷ ، مسند ابن حنبل: ۴/۲۶۹/۱۲۳۷۵، سنن أبي داود: ۲/۲۰۶/۱۹۹۴ و ۱۹۹۳ كلاهما نحوه و كلّها عن أنس .

6.صحيح البخاريّ : ۲ / ۶۳۱ / ۱۶۸۹ ، سنن الترمذيّ : ۳ / ۲۷۵ / ۹۳۸ عن البرّاء ، مسند ابن حنبل : ۲ / ۳۰۱ / ۵۰۶۹ عن عبداللّه بن عمر ، سنن أبي داود : ۲ / ۲۰۴ / ۱۹۸۶ عن ابن عمر ، الموطّأ : ۱ / ۳۴۳ / ۵۷ عن سعيد بن المسيّب وكلّها نحوه .

7.سنن الترمذيّ : ۳ / ۲۷۳ / ۹۳۵ ، أخبار مكّة للأزرقيّ : ۱ / ۱۸۵ نحوه ، أخبار مكّة للفاكهيّ : ۵ / ۶۲ / ۲۸۴۰ ، وراجع ۲۸۴۲ و ۲۸۴۶ ـ ۲۸۵۰ .

  • نام منبع :
    حج و عمره در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: عبدالهادی مسعودی، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4871
صفحه از 655
پرینت  ارسال به