437
حج و عمره در قرآن و حديث

۷۵۷.امام باقر يا امام صادق عليهماالسلام :ابراهيم عليه السلام در ميان مردم به حج ندا داد و گفت :
اى مردم! منم ابراهيم ، خليل خدا . خداوند فرمانتان داده است كه اين خانه را حج كنيد ، پس آن را حج كنيد . پس تا روز قيامت ، هركسى كه حج مى كند ، او را پاسخ داده . اولين كسى كه دعوتش را پاسخ گفت ، از اهل يمن بود . و ابراهيم عليه السلام با خانواده و فرزندانش ، حج گزاردند .

۷۵۸.امام رضا عليه السلام :حضرت خضر عليه السلام از آب حيات نوشيد . پس زنده است و نمى ميرد ، تا در صور ، دميده شود و او نزد ما مى آيد و سلام مى دهد و ما صدايش را مى شنويم ، ولى خودش را نمى بينيم . و همانا او در آن جا حضور مى يابد كه ياد شود، پس هر يك از شما كه او را ياد كرد بر او سلام دهد. همانا او هر سال در موسم حج حضور مى يابد و همه عبادات را انجام مى دهد و در عرفات ، وقوف مى كند و به دعاى مؤمنان آمين مى گويد . و بزودى ، خداوند بواسطه او وحشتِ قائم ما را در دوران غيبتش به انس تبديل مى كند و تنهايى اش را به وسيله او وصل مى كند .

۷۵۹.امام باقر عليه السلام :موسى بن عمران عليه السلام حج گزارد ، در حالى كه همراهش هفتاد پيامبر از بنى اسرائيل بودند ، كه افسار شترشان از ليفه بود ، لبّيك مى گفتند و كوهها پاسخ لبّيكشان را مى دادند و بر دوش موسى عليه السلام دو عباى پنبه اى بود و مى گفت : «لبّيك ، عبدك ابن عبدك» .

۷۶۰. سليمان عليه السلام همراه جنّ و انس و پرندگان و بادها ، خانه خدا را حج نمود و بر كعبه ، قباطى ۱ پوشاند .

۷۶۱.ابن عبّاس:با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ميان مكه و مدينه بوديم . بر يك وادى گذشتيم. فرمود: اين كدام وادى است؟ گفتند: وادى كبود. فرمود: گويا موسى را مى نگرم كه دو انگشت خود را بر گوش هاى خود نهاده و با ناله وفرياد «لبيك» به خدا ، از اين وادى مى گذرد. سپس رفتيم تا به يك تپه رسيديم. پرسيد: اين كدام تپه است؟ گفتند: تپه «هرشى» يا «لِفت». فرمود: گويا به يونس مى نگرم كه سوار بر شترى سرخ، با جبّه اى پشمين، كه زمام شترش از ليف خرماست، لبّيك گويان از اين وادى مى گذرد.

1.نوعى پارچه سفيد و نازك ، كه از مصر مى آوردند .


حج و عمره در قرآن و حديث
436

۷۵۷.الإمام الباقر أو الإمام الصادق عليهماالسلام :إنَّ إبراهيمَ أذَّنَ فِي النّاسِ بِالحَجِّ ، فَقالَ : أيُّهَا النّاسُ ، إنّي إبراهيمُ خَليلُ اللّهِ ، إنَّ اللّهَ يَأمُرُكُم أن تَحُجّوا هذَا البَيتَ فَحُجّوهُ . فَأَجابَهُ مَن يَحُجُّ إلى يَومِ القِيامَةِ ، وكانَ أوَّلُ مَن أجابَهُ مِن أهلِ اليَمَنِ .
وحَجَّ إبراهيمُ هُوَ وأهلُهُ ووُلدُهُ ۱ .

۷۵۸.الإمام الرضا عليه السلام :إنَّ الخِضرَ عليه السلام شَرِبَ مِن ماءِ الحَياةِ ، فَهُوَ حَيٌّ لا يَموتُ حَتّى يُنفَخَ فِي الصّورِ ، وإنَّهُ لَيَأتينا فَيُسَلِّمُ فَنَسمَعُ صَوتَهُ ولا نَرى شَخصَهُ ، وإنَّهُ لَيَحضُرُ حَيثُ ما ذُكِرَ ، فَمَن ذَكَرَهُ مِنكُم فَليُسَلِّم عَلَيهِ ، وإنَّهُ لَيَحضُرُ المَوسِمَ كُلَّ سَنَةٍ فَيَقضي جَميعَ المَناسِكِ ، ويَقِفُ بِعَرَفَةَ فَيُؤَمِّنُ عَلى دُعاءِ المُؤمِنينَ ، وسَيُؤنِسُ اللّهُ بِهِ وَحشَةَ قائِمِنا في غَيبَتِهِ ويَصِلُ بِهِ وَحدَتَهُ ۲ .

۷۵۹.الإمام الباقر عليه السلام :حَجَّ موسَى بنُ عِمرانَ عليه السلام ومَعَهُ سَبعونَ نَبِيًّا مِن بَني إسرائيلَ ، خُطُمُ إبِلِهِم مِن ليفٍ ، يُلَبّونَ وتُجيبُهُمُ الجِبالُ ، وعَلى موسى عليه السلام عَباءَتانِ قَطوانِيَّتانِ ، يَقولُ : لَبَّيكَ عَبدُكَ ابنُ عَبدِكَ ۳ .

۷۶۰.عنه عليه السلام :إنَّ سُلَيمانَ بنَ داوُدَ عليه السلام حَجَّ البَيتَ فِي الجِنِّ والإِنسِ والطَّيرِ والرِّياحِ ، وكَسَا البَيتَ القُباطِيَّ ۴ .

۷۶۱.ابنُ عَبّاس :كُنّا مَعَ رَسولِ اللّهِ صلى الله عليه و آله بَينَ مَكَّةَ والمَدينَةَ ، فَمَرَرنا بِوادٍ ، فَقالَ : أيُّ وادٍ هذا ؟ قالوا : وادِي الأَزرَقِ . قالَ : كَأَنّي أنظُرُ إلى موسى واضِعًا إصبَعَيهِ في اُذُنَيهِ ، لَهُ جُؤارٌ ۵ إلَى اللّهِ بِالتَّلبِيَةِ ، مارًّا بِهذَا الوادي .
ثُمَّ سِرنا حَتّى أتَينا عَلى ثَنِيَّةٍ ۶ . فَقالَ: أيُّ ثَنِيَّةٍ هذِهِ ؟ قالوا : ثَنِيَّةُ هَرشى ۷ أو لِفتٍ ۸ . قالَ: كَأَنّي أنظُرُ إلى يونُسَ ، عَلى ناقَةٍ حَمراءَ ، عَلَيهِ جُبَّةُ صوفٍ . وخِطامُ ناقَتِهِ خُلبَةٌ ۹ ، مارًّا بِهذَا الوادي مُلَبِّيًا ۱۰ .

1.الكافي : ۴ / ۲۰۵ / ۴ عن عقبة بن بشير .

2.كمال الدين : ۳۹۰ / ۴ عن الحسن بن عليّ بن فضّال .

3.الكافي : ۴ / ۲۱۴ / ۸ عن زيد الشحّام عمّن رواه و ص ۲۱۳ / ۳ عن أبي بصير ، علل الشرائع : ۴۱۸ / ۵ و ۶ عن جابر وأبي بصير وكلّها نحوه ، وراجع المعجم الكبير : ۱۱ / ۳ / ۱۲۲۸۳ .

4.الكافي : ۴ / ۲۱۳ / ۶ ، الفقيه : ۲ / ۲۳۵ / ۲۲۸۵ كلاهما عن زرارة .

5.الجؤار : رفع الصوت والاستغاثة (النهاية : ۱ / ۲۳۲) .

6.الثَّنِيّة : العَقَبَةُ، أو طريقها ، أو هي الجبل نفسه ، أو الطريقة فيه كالنَّقْب ، أو إليه (تاج العروس : ۱۹ / ۲۵۷) .

7.هَرْشَى : هي ثنيّة في طريق مكّة قريبة من الجحفة (معجم البلدان : ۵ / ۳۹۷ ، لسان العرب: ۶ / ۳۶۳) .

8.لِفْت : هي ثنيّة بين مكّة والمدينة (معجم البلدان : ۵ / ۲۰ ، لسان العرب: ۲ / ۸۶) .

9.الخُلب : الليف ، وقد يسمّى الحبل نفسه خُلبة (لسان العرب : ۱ / ۳۶۵) .

10.سنن ابن ماجة : ۲ / ۹۶۵ / ۲۸۹۱ .

  • نام منبع :
    حج و عمره در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: عبدالهادی مسعودی، ترجمه: جواد محدّثی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1383
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5014
صفحه از 655
پرینت  ارسال به