۳۶۵.زياد قندى :به امام كاظم عليه السلام عرض كردم : من گاهى در مسجد الحرام نشسته و به مردم مى نگرم كه مشغول طوافند و اندوهگين مى شوم (كه توفيق طواف ندارم) . حضرت فرمود : اى زياد! عيبى ندارد . مؤمن هرگاه از خانه اش به نيّت حجّ بيرون آيد ، همواره در حال طواف و سعى محسوب مى شود ، تا آن كه باز گردد .

۱ / ۷

پاداش كسى كه در مسير حج بميرد

۳۶۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :«هركس در حال احرام بميرد ، لبّيك گوى برانگيخته مى شود» .

۳۶۷.ابن عبّاس :مرد مُحرمى را ، مركبش به زمين زد و در اثر شكستن گردن ، مرد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : او را با آب و سدر غسل دهيد و در همان لباس احرامش كفن كنيد ، و سر و صورتش را نپوشانيد . همانا او روز قيامت ، لبّيك گويان برانگيخته مى شود .

۳۶۸.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :كسى كه در اين مسير (راه كعبه) بميرد ، به حج آمده باشد يا به عمره ، او را براى حساب به محشر نمى آورند و به او گفته مى شود : «وارد بهشت شو» .

۳۶۹.امام صادق عليه السلام :حج و عمره دو بازار از بازارهاى آخرت است ، وكارگزار آن ها در پناه خداست ، اگر به آنچه مى خواهد برسد ، خدا او را مى آمرزد و اگر پيش از آن اجلش در رسد ، پاداشش بر عهده خداست.

۳۷۰.امام صادق عليه السلام :كسى كه در مسير مكّه بميرد ، چه در رفتن و چه در بازگشت ، از هول عظيم روز قيامت ايمن خواهد بود .

۳۶۵.زِيادٌ القَندِيّ :قُلتُ لِأَبِي الحَسَنِ عليه السلام : جُعِلتُ فِداكَ ، إنّي أكونُ فِي المَسجِدِ الحَرامِ وأنظُرُ إلَى النّاسِ يَطوفونَ بِالبَيتِ وأنَا قاعِدٌ ، فَأَغتَمُّ لِذلِكَ ، فَقالَ : يا زِيادُ ، لا عَلَيكَ ، فَإِنَّ المُؤمِنَ إذا خَرَجَ مِن بَيتِهِ يَؤُمُّ الحَجَّ لا يَزالُ في طَوافٍ وسَعيٍ حَتّى يَرجِعَ ^۱ .

۱ / ۷

فَضلُ مَن ماتَ في طَريقِهِ

۳۶۶.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ مُحرِمًا حُشِرَ مُلَبِّيًا ^۲ .

۳۶۷.ابنُ عَبّاس :إنَّ رَجُلاً أوقَصَتهُ راحِلَتُهُ وهُوَ مُحرِمٌ ، فَماتَ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله : اِغسِلوهُ بِماءٍ وسِدرٍ ، وكَفِّنوهُ في ثَوبَيهِ ، ولا تُخَمِّروا رَأسَهُ ولا وَجهَهُ ، فَإِنَّهُ يُبعَثُ يَومَ القِيامَةِ مُلَبِّيًا ^۳ .

۳۶۸.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :مَن ماتَ في هذَا الوَجهِ مِن حاجٍّ أو مُعتَمِرٍ لَم يُعرَض ولَم يُحاسَب ، وقيلَ لَهُ : اُدخُلِ الجَنَّةَ ^۴ .

۳۶۹.الإمام الصادق عليه السلام :الحَجُّ والعُمرَةُ سوقانِ مِن أسواقِ الآخِرَةِ ، والعامِلُ بِهِما في جِوارِاللّهِ، إن أدرَكَ ما يَأمُلُ غَفَرَاللّهُ لَهُ، إن قَصُرَ بِهِ أجَلُهُ وَقَعَ أجرُهُ عَلَى اللّهِ ^۵ .

۳۷۰.عنه عليه السلام :مَن ماتَ في طَريقِ مَكَّةَ ، ذاهِبًا أو جائِيًا ، أمِنَ مِنَ الفَزَعِ الأَكبَرِ يَومَ القِيامَةِ ^۶ .

راجع : ص ۲۳۸ «في ضمان اللّه » .