مراكز حديثى شيعه ، فعاليت ها و بايسته ها ۱
يكم. ترديدى نيست كه امروزه ، تاريخ، بستر تمامى مطالعات و پژوهش هاست. اگر پيش تر ، تاريخ را رشته اى در كنار ساير رشته ها تلقّى مى نمودند و تنها از آن، تبيين رخدادها و شرح احوال، آن هم در دايره اى محدود، انتظار مى رفت، امروز ، مطالعه و تحقيق در حوزه علوم، فرهنگ، تمدّن و اديان ، ارتباط وثيقى با تاريخ پيدا كرده است.
بر همين پايه، مطالعات و پژوهش هاى حديثى و نيز علوم حديثى ، از اين قاعده ، مستثنا نيستند. تاريخ حديث و تاريخ علوم حديث را بايد بسيار جدّى گرفت؛ چه در پى دستيابى به حديث ، به عنوان متون دينى و مقدّس باشيم ـ كه نگاه غالب و صحيح اين است ـ و چه به عنوان ميراث مسلمانان بدان نگريسته شود. به هر رو، آگاهى از تحوّلات و رخدادهاى گذشته ، در درك و تصوّر درست از حديث ، ضرورت دارد.
اگر به تاريخ حديث و علوم حديث ، به عنوان شاخه اى از خانواده علوم حديث بنگريم، عرصه ها و قلمروهايى را در پيش رو داريم؛ مانند:
۱. بررسى ادوارى و زمانى رخدادهاى حديثى؛
۲. بررسى مكانى و جغرافيايى رخدادهاى حديثى؛
۳. بررسى جريان ها و منهج هاى حديثى؛