كامل و بيشترى ، وضعيت آنها روشن گردد ، مانند ارتباط كتاب فى علوم القرآن با كتابٌ أملى فيه ستّين نوعا من علوم القرآن ، و كتاب السنن و القضايا و الأحكام با كتاب فى الفقه ، و... .
در اين زمينه ، مى بايد از كهن ترين مصادر آغاز كرد و در نسبت دادن ، آنها را ملاك و ميزان قرار داد . اگر از اثرى در منابع و فهرست نامه هاى كهن ، ياد نشد ، انتساب آن با ترديد جدّى اى مواجه است. بدين ترتيب ، در پژوهش ، اين سه موضوع اساسى ، در اولويت قرار مى گيرند :
الف . پژوهش و تحقيق در انتساب ؛
ب . تحقيق در كشف و شناسايى منابع جديد ؛
ج . بحث و بررسى ، نسبت به تداخل عناوين آثار .
۲ . بازيابى
تعدادى از مكتوبات ياد شده، به صورت كامل، باقى نمانده اند و يا در مصادر حديثى، يك جا منقول نيستند ؛ ليكن در مصادر حديثى ، از آنها نقل مى شود ، مانند : كتاب على ، صحيفة الرضا ، صحيفة على و ... .
بازيابى و ارائه مستقلّ اين دسته از آثار ، يكى از پژوهش هاى جدّى وضرورى در عرصه احياى متون حديثى شيعه است .
فهرست