پيام غدير : عصمت، حُجّيت و خلافت عترت ۱
يَـأَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ . ۲
واقعه غدير ـ كه در ذى الحجّه سال دهم هجرى، هنگام بازگشت پيامبر صلى الله عليه و آله از حج اتفاق افتاد ـ ، حادثه اى تاريخى نيست كه در كنار ديگر وقايع ، بدان نگريسته شود. غدير ، تنها نام يك سرزمين نيست؛ يك تفكّر است؛ نشانه و رمزى است كه از تداوم خطّ نبوّتْ حكايت مى كند. غدير ، نقطه تلاقى كاروان رسالت ، با طلايه داران امامت است.
آرى ، غدير ، يك سرزمين نيست؛ چشمه اى است كه تا پايان هستى مى جوشد، كوثرى است كه فنا برنمى دارد، افقى است بى كرانه و خورشيدى است عالم تاب.
در غدير، عترت، همتاى قرآن معرّفى مى شود:
إنّى تارك فيكم الثّقلين كتاب اللّه و عترتى أهل بيتى . ۳
اين دو همتاى وزين ، تا هميشه، جدايى ناپذيرند:
