۱۱۴۰.امام على عليه السلام :گواهى مى دهم كه محمد صلى الله عليه و آله بنده و فرستاده خداست. او را با دينى كه شهرت عالمگير دارد، فرستاد . . . فرستاد او را در وقتى كه مردم مبتلا به فتنه هاى بسيار بودند كه در آن، ريسمان دينْ پاره شده ، ستونهاى ايمان و يقين متزلزل گرديده ، اصل دين، مختلف و كارِ آن درهم و برهم بود. راه خارج شدن، تنگ شده ، وسيله اى براى هدايت نبود . پس رهنمايى و هدايت از بين رفته بود و كورى و گمراهى شيوع داشت ؛ خداوند رحمان، نافرمانى شد و شيطان يارى شد؛ ايمان ذيل و ستونهاى آن، ويران گشته بود ؛ آثار و نشانه هايش تغيير كرده ، راههاى آن خراب و نابود شده بود ؛ مردم، پيرو شيطان بودند و در راههاى او قدم نهاده ، به سرچشمه هايش وارد مى شدند . به كمك ايشان، حيله هاى او به كار افتاد و بيرق كفر و ضلالتش افراشته گرديد ؛ در فتنه هايى كه مردم را پايمال كرد و همگى در آن سرگردان و حيران و نادان و گرفتار بودند ، در بهترين محل دنيا و ميان بدترين همسايه ها . خواب آنان، بى خوابى و سرمه چشمانشان، گريه بود ؛ در سرزمينى كه دهان داناى آن بسته و نادانش ارجمند بود .

۱۱۴۱.امام على عليه السلام :گواهى مى دهم كه جز خداى يگانه، خدايى نيست و گواهى مى دهم كه محمد صلى الله عليه و آله بنده و فرستاده و پسنديده و برگزيده اوست ؛ چيزى به پايه فضلش نمى رسد و فقدانش جبران پذير نيست . شهرها پس از گمراهى تاريك و نادانى بسيار و بدخويى در معاشرت، به نور او روشن شد ، و حال آنكه مردم، حرام را حلال مى شمردند و خردمند را خوار مى كردند ؛ در زمان نبود پيامبرى زندگى مى كردند و بر كفر مى مردند .

۱۱۴۰.عنه عليه السلام :أشهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبدُهُ ورَسولُهُ ، أرسَلَهُ بِالدّينِ المَشهورِ ... وَالنّاسُ في فِتَنٍ اِنجَذَمَ فيها حَبلُ الدّينِ ، وتَزَعزَعَت سَوارِي ^۱ اليَقينِ ، وَاختَلَفَ النَّجرُ ^۲ ، وتَشَتَّتَ الأَمرُ ، وضاقَ المَخرَجُ ، وعَمِيَ المَصدَرُ ، فَالهُدى خامِلٌ ، وَالعَمى شامِلٌ . عُصِيَ الرَّحمنُ ، ونُصِرَ الشَّيطانُ ، وخُذِلَ الإِيمانُ ، فَانهارَت دَعائِمُهُ ، وتَنَكَّرَت مَعالِمُهُ ، ودَرَسَت سُبُلُهُ ، وعَفَت شُرُكُهُ . أطاعُوا الشَّيطانَ فَسَلَكوا مَسالِكَهُ ، ووَرَدوا مَناهِلَهُ ، بِهِم سارَت أعلامُهُ ، وقامَ لِواؤُهُ ، في فِتَنٍ داسَتهُم بِأَخفافِها ، ووَطِئَتهُم بِأَظلافِها ، وقامَت عَلى سَنابِكِها ^۳ . فَهُم فيها تائِهونَ حائِرونَ جاهِلونَ مَفتونونَ ، في خَيرِ دارٍ وشَرِّ جيرانٍ . نَومُهُم سُهودٌ وكُحلُهُم دُموعٌ ، بِأَرضٍ عالِمُها مُلجَمٌ وجاهِلُها مُكرَمٌ .

۱۱۴۱.عنه عليه السلام :أشهَدُ أن لا إلهَ إلاَّ اللّهَ ، وأشهَدُ أنَّ مُحَمَّدًا عَبدُهُ ورَسولُهُ ونَجيبُهُ وصَفوَتُهُ . لا يُؤازى فَضلُهُ ، ولا يُجبَرُ فَقدُهُ . أضاءَت بِهِ البِلادُ بَعدَ الضَّلالَةِ المُظلِمَةِ ، وَالجَهالَةِ الغالِبَةِ ، وَالجَفوَةِ الجافِيَةِ ، وَالنّاسُ يَستَحِلّونَ الحَريمَ ويَستَذِلّونَ الحَكيمَ ، يَحيَونَ عَلى فَترَةٍ ويَموتونَ عَلى كَفرَةٍ ^۴ .