۵۷۲.امام على عليه السلام :در دگرگونى حوادث ، پندهايى است براى خردمندان .

۵۷۳.امام على عليه السلام :صفت خردمندان، رو آوردن به زندگى پايدار و دورى جُستن از زندگى فانى و دلدادگى به اقامتگاه بهشتى است .

۵۷۴.امام على عليه السلام :دانش دوستى ، بردبارى و در پى ثواب بودن، از فضيلتهاى خردمندان است .

۵۷۵.امام على عليه السلام :خردمندان، براى خالص كردن كارها رقابت مى كنند .

۵۷۶.امام على عليه السلام :ضرب المثل ها براى خردمندان آورده مى شود .

۵۷۷.امام على عليه السلام :آنكه با خردمندان مشورت كند، به دورانديشى و محكم كارى دست يابد .

۵۷۸.امام على عليه السلام :آن كس كه با خردمندان مشورت كند ، به پيروزى و درستى دست يابد .

۵ / ۷

ويژگى هاى خردمندان

قرآن

مسلّما در آفرينش آسمانها و زمين ، و در پى يكديگر آمدن شب و روز ، براى خردمندان ، نشانه هايى [قانع كننده] است .

همانان كه خدا را [در همه احوال] ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد مى كنند، و در آفرينش آسمانها و زمين مى انديشند [كه:] پروردگارا ! اينها را بيهود نيافريده اى ؛ منزّهى تو! پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان بدار .

به سخن گوش فرا مى دهند و بهترين آن را پيروى مى كنند . اينان اند كه خدايشان راه نموده و اينان اند همان خردمندان .

به راستى در سرگذشت آنان ، براى خردمندانْ عبرتى است .

۵۷۲.الإمام عليّ عليه السلام :في تَصاريفِ القَضاءِ عِبرَةٌ لاُِولِي الأَلبابِ وَالنُّهى .

۵۷۳.عنه عليه السلام :شيمَةُ ذَوِي الأَلبابِ وَالنُّهى الإِقبالُ عَلى دارِ البَقاءِ وَالإِعراضُ عَن دارِ الفَناءِ ، وَالتَّوَلُّهُ بِجَنَّةِ المَأوى .

۵۷۴.عنه عليه السلام :حُبُّ العِلمِ وحُسنُ الحِلمِ ولُزومُ الثَّوابِ مِن فَضائِلِ اُولِي النُّهى وَالأَلبابِ .

۵۷۵.عنه عليه السلام :في إخلاصِ الأَعمالِ تَنافُسُ اُولِي النُّهى وَالأَلبابِ .

۵۷۶.عنه عليه السلام :ضُروبُ الأَمثالِ تُضرَبُ لاُِولِي النُّهى وَالأَلبابِ .

۵۷۷.عنه عليه السلام :مَنِ استَشارَ ذَوِي النُّهى وَالأَلبابِ فازَ بِالحَزمِ وَالسَّدادِ .

۵۷۸.عنه عليه السلام :مَن شاوَرَ ذَوِي النُّهى وَالأَلبابِ فازَ بِالنُّجحِ وَالصَّوابِ ^۱ .

۵ / ۷

صِفاتُ اُولِي الأَلبابِ ^۲

الكتاب

« إِنَّ فِى خَلْقِ السَّمَـوَ تِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَـفِ الَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَأَيَـتٍ لاِّوْلِى الْأَلْبَـبِ * الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَـمًا وَقُعُودًا وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّمَـوَ تِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَـذَا بَـطِلاً سُبْحَـنَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ ^۳ .»

«الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُو أُوْلَـلـءِكَ الَّذِينَ هَدَلـهُمُ اللَّهُ وَ أُوْلَـلـءِكَ هُمْ أُوْلُواْ الْأَلْبَـبِ ^۴ .»

«لَقَدْ كَانَ فِى قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لاِّوْلِى الْأَلْبَـبِ ^۵ .»