129
خردگرايي در قرآن و حديث

۵ / ۲

نشانه هاى خرد

الف : دانش و حكمت

قرآن

[خدا] به هر كس كه بخواهد، حكمت مى بخشد ، و به هر كس حكمت داده شود ، به يقين ، خيرى فراوان داده شده است ، و جز خردمندان ، كسى پند نمى گيرد .

قطعا در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى كه خود به گواهى ايستد، عبرتى است.

ر . ك : آل عمران : ۷ ، رعد : ۱۹ ، ابراهيم : ۵۲ ، ص : ۲۹ و ۴۳ ، زمر : ۹ و ۲۱ ، غافر : ۵۴ .

حديث

۲۷۳.سليمان بن خالد :از امام صادق عليه السلام درباره آيه «هر كه به او حكمت عطا شود ، خير فراوان نصيبش شده است» سؤال كردم. فرمود: «حكمت، همان شناخت و فقيه شدن در دين است . هر كس از شما كه فقيه گردد ، او حكيم است» .

۲۷۴.امام كاظم عليه السلامـ در سفارش به هشام بن حكم ـ: اى هشام ! خداوند متعال در كتابش فرموده است : «قطعا در اين [عقوبتها] براى هر صاحبدل و حق نيوشى كه خود به گواهى ايستد، عبرتى است» ؛ يعنى [براى] كسى كه خرد دارد؛ و فرموده است : «و به راستى ، لقمان را حكمت داديم» . فرمود : «يعنى فهم و خرد [داديم]».
اى هشام ! خداوند، پيامبران و رسولانش را مبعوث نكرد؛ مگر بدان جهت كه از خداوند دركى پيدا كنند. بهترين كسانى كه دعوتِ پيامبران را پاسخ گفتند ، آنانى هستند كه از معرفت و شناختِ نيكويى برخوردارند ؛ و كسانى داناتر به دستوراها و شئون الهى اند كه از خردى نيكوتر بهره مندند ؛ و آنانى كه از خردى كاملتر برخوردار باشند ، به جايگاهى برجسته تر در دنيا و آخرت دست خواهند يافت .
اى هشام ! چگونه كارهايت نزد خداوند پاكيزه باشد و رشد كند، با آنكه دلت از شئون الهى، دورى جُسته و با پيروى از هواها او را بر عقلت پيروز كرده اى . . .
اى هشام! حق براى فرمانبرى از خداوند است و رستگارى ، تنها در گرو پيروى است ، و پيروى، جز با دانش حاصل نگردد، و دانش با آموختن به دست آيد ، و آموختن، به عقل گره مى خورد . دانش را بايد از عالم ربّانى آموخت و شناخت آن با عقل است . كسى كه از خداوند دركى ندارد، از او نخواهد ترسيد ؛ و آنكه از خداوند، معرفت و شناختى به دست نياورد ، دلش در گرو معرفتى استوار كه حقيقتِ آن را بيابد ، نخواهد شد و از چنين معرفتى بهره مند نخواهد گشت؛ مگر آنكه سخنش كارش را تصديق كند و درونش با آشكارش موافق باشد ؛ چرا كه خداوند مبارك نام ، ظاهر را نشانه باطن پنهان و سخنگوى آن قرار داد .


خردگرايي در قرآن و حديث
128

۵ / ۲

آثارُ العَقلِ

أ : العِلمُ والحِكمَةُ

الكتاب

«يُؤْتِى الْحِكْمَةَ مَن يَشَآءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الْأَلْبَـبِ ۱

« إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُو قَلْبٌ أَوْ أَلْقَى السَّمْعَ وَ هُوَ شَهِيدٌ ۲

الحديث

۲۷۳.سُلَيمانُ بنُ خالِدٍ :سَأَلتُ أبا عَبدِاللّهِ عليه السلامعَن قَولِ اللّهِ : «وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِىَ خَيْرًا كَثِيرًا» فَقالَ : إنَّ الحِكمَةَ المَعرِفَةُ وَالتَّفَقُّهُ فِي الدّينِ ، فَمَن فَقِهَ مِنكُم فَهُوَ حَكيمٌ ۳ .

۲۷۴.الإمام الكاظم عليه السلامـ في وَصِيَّتِهِ لِهِشامِ بنِ الحَكَمِ ـ: يا هِشامُ ، إنَّ اللّهَ تَعالى يَقولُ في كِتابِهِ : «إِنَّ فِى ذَ لِكَ لَذِكْرَى لِمَن كَانَ لَهُو قَلْبٌ ۴ » يَعني : عَقلٌ : وقالَ : «وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا لُقْمَـنَ الْحِكْمَةَ ۵ ». قالَ : الفَهمَ وَالعَقلَ . . .
يا هِشامُ ، ما بَعَثَ اللّهُ أنبِياءَهُ ورُسُلَهُ إلى عِبادِهِ إلاّ لِيَعقِلوا عَنِ اللّهِ ، فَأَحسَنُهُمُ استِجابَةً أحسَنُهُم مَعرِفَةً ، وأعلَمُهُم بِأَمرِ اللّهِ أحسَنُهُم عَقلاً ، وأكمَلُهُم عَقلاً أرفَعُهُم دَرَجَةً فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ...
يا هِشامُ ، كَيفَ يَزكو ۶ عِندَ اللّهِ عَمَلُكَ ، وأنتَ قَد شَغَلتَ قَلبَكَ عَن أمرِ رَبِّكَ وأطَعتَ هَواكَ عَلى غَلَبَةِ عَقلِكَ ؟! . . .
يا هِشامُ ، نُصِبَ الحَقُّ لِطاعَةِ اللّهِ ، ولا نَجاةَ إلاّ بِالطّاعَةِ ، وَالطّاعَةُ بِالعِلمِ ، وَالعِلمُ بِالتَّعَلُّمِ ، وَالتَّعَلُّمُ بِالعَقلِ يُعتَقَدُ ، ولا عِلمَ إلاّ مِن عالِمٍ رَبّانِيٍّ ، ومَعرِفَةُ العِلمِ بِالعَقلِ ...
إنَّهُ لَم يَخَفِ اللّهَ مَن لَم يَعقِل عَنِ اللّهِ ، ومَن لَم يَعقِل عَنِ اللّهِ ۷ لَم يَعقِد قَلبَهُ عَلى مَعرِفَةٍ ثابِتَةٍ يُبصِرُها ويَجِدُ حَقيقَتَها في قَلبِهِ ، ولا يَكونُ أحَدٌ كَذلِكَ إلاّ مَن كانَ قَولُهُ لِفِعلِهِ مُصَدِّقًا ، وسِرُّهُ لِعَلانِيَتِهِ مُوافِقًا ، لِأَنَّ اللّهَ تَبارَكَ اسمُهُ لَم يَدُلَّ عَلَى الباطِنِ الخَفِيِّ مِنَ العَقلِ إلاّ بِظاهِرٍ مِنهُ ، وناطِقٍ عَنهُ ۸ .

1.البقرة : ۲۶۹ .

2.ق : ۳۷ .

3.تفسير العيّاشي : ۱ / ۱۵۱ / ۴۹۸ .

4.ق : ۳۷ .

5.لقمان : ۱۲ .

6.الزكاة تكون بمعنى النموّ وبمعنى الطهارة ، وهنا يحتملهما (هامش المصدر) .

7.قال العلاّمة المجلسي : عقل عن اللّه ، أي حصل له معرفة ذاته وصفاته وأحكامه وشرايعه ، أو أعطاه اللّه العقل ، أو علم الاُمور بعلم ينتهي إلى اللّه بأن أخذه عن أنبيائه وحججه عليهم السلام ، إمّا بلا واسطة أو بواسطة ، أو بلغ عقله إلى درجة يفيض اللّه علومه عليه بغير تعليم بشر (مرآة العقول : ۱ / ۵۸ ) . وقال الطريحي : عقل عن اللّه : أي عرف عنه ، كأن أخذ العلم من كتاب اللّه وسنّة نبيّه صلى الله عليه و آله ، ومنه : «من عقل عن اللّه اعتزل عن أهل الدنيا» الكافي : ۱ / ۱۷ / ۱۲ (مجمع البحرين : ۲ / ۱۲۵۰) .

8.الكافي : ۱ / ۱۶ / ۱۲ ، تحف العقول : ۳۸۸ .

  • نام منبع :
    خردگرايي در قرآن و حديث
    سایر پدیدآورندگان :
    محمّد محمّدی ری شهری، با همکاری: رضا برنجکار و عبدالهادی مسعودی، ترجمه: مهدی مهریزی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1378
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 4188
صفحه از 516
پرینت  ارسال به