۹۸۵.امام على عليه السلام :اى مردم ! بدانيد كه به راستى خردمند نيست، آنكه از سخن ناروا درباره اش ناراحت گردد، و حكيم و آگاه نيست، كسى كه از ستايش نادان خشنود گردد . مردم، فرزند چيزى هستند كه به نيكى از عهده انجام آن برمى آيند و منزلت هر شخص به اندازه كارى است كه به نيكى از عهده اش برمى آيد . پس در حوزه علم و دانش سخن گوييد تا منزلَتتان آشكار گردد .
۹۸۶.امام على عليه السلامـ در حكمتهاى منسوب به ايشان ـ: نادان، دنيا را مذمّت مى كند؛ امّا به بخشيدن كمترين مقدارش تن نمى دهد ؛ جود را مى ستايد و از بخشش، بخل مى ورزد ؛ با آرزوهاى طولانى در آرزوى توبه است ؛ توبه را از ترس آمدن مرگ، جلو نمى اندازد ؛ به اميد پاداش كارى است كه انجام نداده است ؛ از مردم فرار مى كند تا طلبش كنند و خود را پنهان مى دارد تا مشهور گردد ؛ خود را سرزنش مى كند تا مدحش گويند ؛ ديگران را از ثناگويى نهى مى كند، با آنكه دوست مى دارد كه ستايش كردن از او ادامه پيدا كند .
۹۸۷.امام صادق عليه السلام :از نشانه هاى نادان است: پاسخ گفتن پيش از شنيدن [سؤال ]و به نزاع برخاستن ، پيش از آنكه بفهمد و داورى كردن در آنچه نمى داند .
۹۸۸.امام صادق عليه السلام :خردمند، گذشت مى كند و نادان، نيرنگ مى زند .
۹۸۹.امام صادق عليه السلامـ در سخنى منسوب به ايشان در مصباح الشريعه ـ: كمترين صفت نادانى، ادّعاى دانايى است، بدون آنكه مستحق آن باشد، و بالاتر از آن ، ناآگاهى از جهل خويش است ، و بالاترينش انكار است .
۹۹۰.امام كاظم عليه السلام :شگفتى نادان از خردمند، بيشتر از شگفتى خردمند از نادان است .
۹۹۱.امام هادى عليه السلام :نادان، اسير زبان خويش است .
۹۹۲.امام هادى عليه السلام :مسخره كردن ، شوخى ابلهان و كار نادانان است .
۹۹۳.عيسى عليه السلام :به درستى برايتان مى گويم : حكيم از نادان پند گيرد و نادان از هواى نفس خود .
