107
درآمدی بر روان‌شناسی آرزوها با رویکرد اسلامی

غرق‌شدن در آرزوها موقعیتی را برای فرد فراهم می‌کند که نه‌تنها اعمال هدفگرا را به فراموشی می‌سپرد، بلکه وارد گرداب اعمال و رفتارهایی می‌کند که او را به‌تدریج از مسیر اهداف متعالی دورتر می‌کند. در روایات مختلفی به این پیامد تصریح شده است (برای نمونه: نک.: ابن‌شعبه حرانی، ۱۴۰۴: ۳۸۳؛ تمیمی آمدی، ۱۳۶۶: ح۷۲۵۲ ـ ۷۲۵۷، و ح۷۲۶۱ ـ ۷۲۶۴، ص۳۱۳). در دو روایت از حضرت علی علیه السلام این‌گونه نقل شده است: «مَا أَطَالَ عَبْدٌ الْأَمَلَ إِلَّا أَسَاءَ الْعَمَلَ»؛ «هیچ بنده‌ای آرزو را طولانی نمی‌کند، مگر اینکه عملش به بدی می‌گراید» (کلینی، ۱۳۸۸: ۳/۲۵۰) و «مَنْ أَطَالَ أَمَلَهُ سَاءَ عَمَلُهُ»؛ «هر کس آرزویش را طولانی کند، عملش به بدی می‌گراید» (صدوق، ۱۳۶۲: ۱/۱۵).

آموزه‌های اسلامی همواره می‌کوشند فرد را به این‌گونه پیامدها هشیار کنند تا خود را از چنین گرداب‌های هولناکی باز دارد: «لا تَجْعَلْنِی مِمَّنْ طَوَّلْتَ لَهُ فِی الدُّنْیا أَمَلَهُ وَ قَدِ انْقَضَی أَجَلُهُ وَ هُوَ مَغْبُونٌ عَمَلُه»؛ «(خداوندا) مرا از کسانی قرار مده که برای آنها آرزویشان را طولانی ساختی و ناگاه عمرشان سر رسید، در حالی ‌که عملشان فاسد شده بود» (طوسی، ۱۴۱۱: ۱/۳۶۷).

۱. ۲. ۳. انکار قطعیات

انسان‌ها نمی‌توانند بر پایه امور تردیدگونه، زندگی روانی خود را پیش ببرند. نبودِ امور قطعی و یقینی، زندگی را سست و نااستوار می‌کند و گاه «معنای» زندگی را از بین می‌برد. بهره‌مندانِ مکاتب الهی، به‌خصوص مکتب اسلام، به برخی امور همچون وجود خداوند و معاد و مرگ باور یقینی دارند.


درآمدی بر روان‌شناسی آرزوها با رویکرد اسلامی
106

است در تعارض با اهداف متعالی او نباشد، در راستای آن اهداف هم نیست. به‌ عبارت دیگر، فرد مشغول «لهو و لعب» می‌شود. البته همین موضوع در صورت به افراط کشانده‌شدن، احتمال دارد زمینه‌های انحراف از مسیر اصلی را فراهم کند. به ‌هر حال کمترین نتیجه مشغول‌شدن به لهو و لعب آن است که چند صباحی فرد را از حرکت به سمت قله‌های عالی شکوفایی باز می‌دارد.۱

از این‌رو امام سجاد علیه السلام به پیروان خود می‌آموزند که با نجواکردن با منبع هستی‌بخش الهی به مشغول‌شدن به امور لهوی به سبب طول امل، هشیار شوند و تغییری در خود ایجاد کنند: «فَأَسْأَلُک یا مَوْلَای سُؤَالَ مَنْ نَفْسُهُ لَاهِیةٌ لِطُولِ أَمَلِه»؛ «خواسته من از تو ای مولای من، خواسته کسی است که نفس او به سبب به‌ افراط ‌کشاندن آرزویش به لهو مشغول شده است» (صحیفه سجادیه، مناجات ۵۲، ص۲۵۶). در منابع اسلامی با تعابیری چون «فَلَا یلْهِینَّکمُ الْأَمَلُ» (کلینی، ۱۳۸۸: ۸/۳۸۶) افراد را به‌جد از این پیامد برحذر داشته‌اند.

ب. گرفتارشدن در اعمال متعارض با هدف

پیامد سخت‌تر و دردناک‌ترِ فراموشی عملِ معطوف به هدف این است که فرد درگیر اعمالی می‌شود که متعارض با اهداف متعالی او است. در روایات از این موضوع با تعبیر «سوء عمل: بدعملی» یاد شده است. یعنی گاه

1.. در روایات هشدار داده شده است که از جمله کسانی نباشید که بدون عمل، به آخرت امیدوار هستند و بازگشت به مسیر هدایت را به سبب طول امل به تأخیر می‌اندازند: «لَا تَکنْ مِمَّنْ یرْجُو الْآخِرَةَ بِغَیرِ عَمَلٍ وَ یؤَخِّرُ التَّوْبَةَ لِطُولِ الْأَمَل» (مفید، ۱۴۱۳: ۳۳۰).

  • نام منبع :
    درآمدی بر روان‌شناسی آرزوها با رویکرد اسلامی
    سایر پدیدآورندگان :
    حمید رفیعی هنر
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 269
صفحه از 157
پرینت  ارسال به